Die Kaiserin

Er is een nieuwe serie op Netflix over Keizerin Sissi; die Kaiserin.

In het begin is het even wennen aan het nieuwe gezicht van Sissi maar het went snel want deze Sissi is niet het lieve meisje dat door Romy Schneider werd gespeeld maar een rebelse dame. Meer een dame van deze tijd.

Ik heb nu 3 afleveringen gezien en de film bevalt me wel.

Het verhaal is in grote lijnen hetzelfde.

In Die Kaiserin ontmoet de rebelse Elisabeth oftewel Sissi de keizer van Oostenrijk, Franz. Het stel wordt zo verliefd dat het Weense hof er helemaal van in de war raakt. Na de bruiloft krijgt Sissi het aan de stok met haar machtsbeluste schoonmoeder Sophie maar ook met Franz' broer Maxi die de troon voor zichzelf wil.

WENEN

Terwijl vijandige troepen zich verzamelen aan de grenzen van het Habsburgse rijk, komen de inwoners van Wenen in opstand tegen de keizer. Elisabeth moet uitzoeken wie ze kan vertrouwen en hoe hoog de prijs is om een keizerin te zijn en een symbool van hoop voor de mensen. 

Die Kaiserin is zes afleveringen lang en die zijn vanaf 29 september te zien op Netflix. 

Mams

Vanmorgen voor mams naar de poelier geweest en allemaal heerlijke kant en klaar hapjes meegenomen voor haar. Het hoeft maar in de magnetron om even op te warmen en dan smullen maar.

Het was wel even zoeken naar plekjes in de diepvries van mams. Ik denk dat als er oorlog uitbreekt mams ons allemaal weken van eten  kan voorzien 😀.

De 2 diepvries kasten met ieder 3 laden zaten boordevol en dan heb ik het nog niet over de 2 grote koelkasten die uit puilen. Uiteindelijk is het allemaal gelukt en heeft alles nog een plaatsje kunnen krijgen met een beetje passen en meten. Mams kan weer even vooruit.

Ze had heerlijk geslapen vertelde ze me maar de schouder deed verdomd veel pijn. Arme mams 😔

De agenda werd ook weer te voorschijn gehaald en mams vertelde me weer opnieuw dat ze morgen de corona prik krijgt en 21 november de griepprik en dat allemaal thuis. Weer knikte ik meelevend alsof het allemaal nieuw voor me was. Op de korte tijd dat ik er was vertelde mams het me wel 3 keer.

De dokter van de huisartsenpost heeft wel bereikt dat mams nu met de rollator in huis loopt want de dokter heeft het gezegd. Gelukkig!!

Natuurlijk had ik ook heerlijke hapjes voor ons zelf meegenomen. Niet goed voor de lijn ........ ik weet het maar een mens moet toch eten en een gegrild kippetje kan nooit veel kwaad.

Er wordt heerlijk gesmuld vandaag bij Huize mams en ons 😋

Mams gevallen

Dat was me het nachtje wel. Was ik al blij met de prikken die mams thuis kreeg maar wist nog niet wat me boven het hoofd hing.

Om kwart voor 2 afgelopen nacht ging de telefoon. We schrokken wakker. Onbekend nummer ggrrrrr. Welke gek belt nu midden in de nacht? Zal weer iets zijn wat niet klopt. Ik neem niet op.

Weer de telefoon! Maar potverdikkie weer dat onbekende nummer, ik zet hem uit.

De deurbel! Hè, wie belt er nu buiten aan de hoofddeur? Kijken op de intercom ............... niemand.

Ik ga plassen hoor. 

Lief bleef op de intercom kijken en ja hoor daar werd weer gebeld.

Hoor ik Lief zeggen, "mijn vrouw komt er zo aan."

Het was iemand van de alarmering van het alarm dat mams altijd om haar hals heeft hangen. Mams was in de slaapkamer gevallen toen ze op weg naar het toilet was en had op de alarmknop gedrukt. Dan komt er iemand van de thuiszorg met de sleutel.

Mams was onderhand weer in haar bed beland na veel inspanningen.

Het meisje van de thuiszorg belde meteen naar de huisartsenpost toen ze zag wat er gebeurd was. Mams had veel pijn aan haar schouder dus vonden ze het daar beter dat er iemand langs kwam met mams om een foto te laten maken en zo werd ik dus gebeld door een voor mij onbekend telefoonnummer.

Volgende keer toch maar meteen oppakken dacht ik een beetje beschaamd.

Lief in de kleren en ik in de kleren en naar mams. Ik had net de voordeur open bij mams toen ik haar al hoorde mopperen tegen het meisje. 

Arm kind, ze deed niks goed. "Ah," zei mams "daar is mijn dochter en die weet wel hoe het moet." Eigenlijk weet die het ook niet altijd want die doet het ook niet altijd goed maar samen kregen we de mopperende mams in de kleren en in de auto die Lief voor de deur geparkeerd had.

Bij de huisartsenpost meteen een rolstoel gepakt want het lopen is echt een ramp aan het worden met mams.

Gelukkig was het daar niet zo druk en waren we snel aan de beurt bij een dokter die mams haar schouder onderzocht en haar op het hart drukte om ook thuis met de rollator te lopen. "Nee, " zei mams, dat kan in mijn huis niet want dan kan ik niet door de deur." Lariekoek natuurlijk want een rollator past altijd door een gewone maat deur. De dokter keek dan ook beetje vreemd maar liet het verder maar rusten.

"Trouwens", zei mams, "wie is die man eigenlijk." 

"Dat is de dokter mams." 

"O," zei mams, "ik dacht een loopjongen want hij heeft geen witte jas aan. Wat een rare man." 

"Mams toch en de dokter is nog wel zo vriendelijk tegen je. Dokters dragen niet meer altijd een witte jas."

Er werden foto's gemaakt van de schouder en wonder boven wonder was er niets gebroken. Wat een geluk. De dokter zou een bericht naar de huisarts sturen en het zou misschien eens goed zijn om met een ergotherapeut te praten. (Voor de zoveelste keer)

Mams mag haar arm gebruiken zo goed als dat kan want hij doet goed pijn. Na een paar dagen zal de huisarts komen om te kijken of er soms een slijmbeurs is ontstaan maar de huisarts zou het allemaal door krijgen.

Weer met mams naar huis en haar in bed gestopt.

Tegen vier uur kwamen we weer thuis en zijn maar een beetje langer blijven slapen vanmorgen.

Rond 13 uur moesten we weer in het ziekenhuis in Genk verschijnen om de opname van Lief te regelen.

Alles is daar goed gelukt en de wachttijden duurde langer dan de oorspronkelijke gesprekken.

Lief mag 23 oktober komen logeren in Genk

De Mallemolen gaat beginnen

De nawerking wat onze corona prikken betreft valt tot nu toe mee op de prikplek na maar dat is te verwaarlozen vind ik en Lief kan er ook mee leven, zegt hij.

Vanmorgen kreeg Lief al een mailtje vanuit het ziekenhuis in Genk.

Morgen worden we bij de anesthesist verwacht. Wat "we" betreft ben ik nog niet zeker want er werd meteen een QR-code meegestuurd om door het poortje te kunnen komen bij de entree.

Vorige keer mocht ik niet mee naar binnen maar dat zien we morgen wel weer. Mijn leesboek gaat in ieder geval mee en mijn telefoon 😅.

Dan moeten we een chirurgisch mondmasker dragen en geen ander.

We gaan het meemaken.

Zo'n berichtje brengt je wel meteen weer in de ablatie stemming. Het is confronterend vind ik het komt dichterbij. Niets mis mee hoor 😁 Het moet toch gebeuren.

Vanmiddag gaan we mams bezoeken. Eens kijken hoe het daar weer gaat. De rookmelder was van het plafond gevallen zei ze me dus werk aan de winkel 😅

Mams appte me afgelopen week dat ze woensdag a.s. haar corona prik thuis krijgt en eind november de griepprik. Toch fijn dat ze de prikken thuis krijgt en bespaart haar en mij een boel gesjouw 😇

Vooral die griep prik vind ik altijd een heel gedoe. De huisartsenpraktijk ligt aan de overkant bij mams. 

Eigenlijk moet je het zo zien. 

Eerst krijg je de stoep en dan de ventweg. Via de ventweg over de hoofdweg en weer een ventweg op en zo weer op een stoep. Over een voetgangerspaadje lopen naar de praktijk.

Dat is dus te ver lopen voor mams en een rolstoel wil ze niet want die is alleen voor mensen die niet kunnen lopen. "Maar mams jij kunt dat toch ook niet lopen." Tja maar dat is anders want ze kan wel met de auto.

Dan moet ik de auto uit de garage rijden een zijweg oversteken en bij mams voor de flat parkeren. Parkeerticket halen en naar boven mams ophalen.

Dan mams in de auto zetten, rollator achterin en via de ventweg weer naar de hoofdweg. Twee keer een rotonde rond rijden om aan de overkant te kunnen komen en dan bij de praktijk parkeren. Mams uitladen en de rollator enz. enz en dan weer het hele circus in omgekeerde richting terug naar huis.

Hier ben ik dus echt niet goed in. Ik kan meestal goed mijn geduld bewaren maar in dit soort gevallen niet dus.

Bedankt huisartsen praktijk dat jullie mij dit besparen 👱

Weer thuis

Wij zijn gisteren weer heelhuids thuis aangekomen. De camper staat weer gewassen en leeg geruimd in de stalling en de wasmachine draait zijn wasjes.

Heerlijk rustig aan gedaan gisteren. Geen stress!!!!

Vandaag de boodschappen nog doen en dan zijn we weer helemaal bij. 

Vanmorgen waren we vroeg voor ons doen want om 8.15 uur werden we verwacht bij de GGD om onze corona prikken te halen. Dat kunnen we dus ook weer afvinken.

De bomen in de straat zitten nog goed gevuld met bladeren al zijn de meeste nu wel geel en een boel bladeren liggen weer verspreid over de straat.

Ieder jaargetij heeft zijn charmes vind maar de lente zie ik het liefste. Alles begint weer te groeien en de knoppen van de bomen en bloemen staan weer op openspringen.

Het frisse groen ziet er nog zo clean uit.

In de herfst geniet ik weer van de prachtige kleuren die de natuur te bieden heeft.

Het zonnetje schijnt vandaag dus wie weet ........ tijd voor een wandeling maar eerst de boodschappen maar eens bij elkaar halen.