Laatste dag.

Het is alweer de laatste dag van het jaar. Nog even en we rollen het jaar 2023 binnen. 

Wij hopen op een gezonder 2023 dan 2022. In ieder geval een jaar met minder dokters bezoeken. Wij doen in ieder geval ons best en natuurlijk hopen we ook weer op een reislustig jaar.

Onze plannen voor het komende jaar staan nog even op losse schroeven.

Het ligt er vooral aan wat de dokter in petto heeft voor Lief en als het allemaal oké is dan vertrekken we al over 2 weken. Potverdikkie ik mag wel eens aan mijn voorbereidingen gaan beginnen.

Medicijnen hebben we in ieder geval tot half mei en dat is wel een van de belangrijkste dingen.

Ik moet nog boodschapjes gaan opschrijven zoals hagelslag voor 3 maanden en braadboter. Koffiemelk gebruiken we niet dus dat is al een zorg minder. In Spanje kennen ze dat soort dingen niet en wij kunnen niet zonder 😂

Volgende week, met drie koningen, is mams jarig en wat voor een cadeautje zal ik voor haar meenemen?? Ik heb totaal geen idee. 94 Jaar gaat mams worden.

Gisteren kreeg ik een appje van een neefje waar ik naast had gezeten op de verjaardag van zijn moeder tweede kerstdag. Ik schrok ervan. "Ik ben positief getest." las ik dus meteen een test gedaan bij mezelf. Gelukkig negatief.

Hij dacht dat hij griep had 😔 en ik natuurlijk ervan uit gegaan dat ook zo was.

Zo zie je maar weer hoe snel je een boel mensen kunt aansteken als je jezelf niet even test voordat je op een verjaardag verschijnt als je niet lekker bent.

Wij gaan het jaar gelukkig corona vrij afsluiten. Nou ja dat hoesten nemen we maar op de koop toe al begint de boel nu wel wat losser te komen.

Lekker thuis met ons tweetjes met een pot drop tussen ons in. Oei, niet goed!! Ik weet het maar nu mag het even. 😙

Ik sluit deze laatste blog van dit jaar af en wens jullie een liefdevol en vooral gezond 2023 toe en dat we nog maar lang van elkaar hier mogen genieten.

Lieve groet, Ellen

Ziek zijn met luxe

Wat kan een mens zich toch belabberd voelen van zoiets simpels als een verkoudheid en wat een luxe is het dan als je gepensioneerd bent en niet hoeft te gaan werken.

Ik zeg dit regelmatig tegen Lief dat ik nu gewoon ziek mag zijn. Wat gaf dat toch een extra druk in mijn werkzame leven.

Dat begon meestal bij de eerste ziekte verschijnselen. 

Ik werkte met diensten aan de receptie en werkte altijd alleen. Werd je ziek dan moest je op tijd op zoek naar vervanging want de receptie kon niet gesloten worden.

Het gebeurde wel eens dat er een collega 's nachts ziek werd en dan naar een andere collega moest bellen zodat die om 7 uur in de ochtend paraat kon staan. 

Ik heb al gehad dat ik laat in de avond met mijn vader naar het ziekenhuis moest en dan al dood nerveus werd of ik de ochtend zou kunnen werken. Naar de eerste hulp in het ziekenhuis wist ik uit ervaring dat dat weer uren ging duren en soms pas weer tegen 3 a 4 uur  pas weer in mijn bed kwam. Dan begon ik die avond vanuit het ziekenhuis al te bellen naar collega's en was pas gerust als ik vervanging had geregeld.

Was je ziek dan belde je manager iedere dag opnieuw om te vragen hoe het was en of je nog niet kon komen werken. Vreselijk! Het ziekte percentage moest omlaag dus zo'n manager belde niet omdat hij/zij zo met je begaan was maar die procenten moesten gehaald worden. Wat had ik daar een hekel aan net of je de boel aan het belazeren was. Gelukkig ben ik nooit vaak ziek geweest.

Daarom geniet ik nu extra van de luxe dat ik ziek mag zijn zonder druk die op me gezet wordt.

Het is niet anders.

Ondanks dat mijn ribbenkast zeer doet van het hoesten heb ik toch kunnen slapen met een codeïne tabletje. Voor de nacht wil ik dat wel nemen. Overdag hoest ik door met een hoestdrankje in de buurt en een flesje water en zo nu en dan een dropje.

Ik weet leukere dingen en of dat geproest nog niet genoeg is ontdekte ik dat mijn spencer die ik aan het breien ben op mijn rondbrei naald wel erg klein was.

Daar pas ik nooit in dacht ik maar wie weet als de lap wat langer wordt kan ik het beter meten.

Gisterenavond was ik bij de armsgaten gekomen en ging ik eens een truitje uit de kast erbij halen en inderdaad was het wel heel erg smalletjes wat ik gefabriceerd had.

En toen viel het me in. Op een rondbrei naald zet je natuurlijk alle steken op van voor- en rugpand. Dat zijn er dus een heleboel. Tja niets aan te doen. Ik zal het moeten uithalen 😏 had ik maar beter op moeten letten. Dat zal me dus nooit gebeuren.

Om de pijn een beetje te verzachten heb ik het stuk nog niet uitgehaald dat komt nog wel. Ik ben weer opnieuw begonnen. Als ik het boord af heb dan haal ik het andere stuk wel uit want dan heb ik mijn naalden weer nodig.

Het is niet anders .......

Rechts zie je mijn werk dat ik moet uithalen en links ben ik weer opnieuw begonnen.

We hoesten wat af.

We hoesten wat af, fffffffff. Wat een energie kost dat niet. Misschien val ik ook nog af 😁 

Gelukkig hebben we wel goed kunnen slapen maar om zes uur eenmaal wakker, bleef ik natuurlijk wakker want begon het gekriebel weer volop in mijn keel.

Om zeven uur stond ik toen maar op om mijn Irish Rib Eye in de crockpot te stoppen Ik legde hem voorzichtig op een bedje van uien. Terwijl ik mijn uien aan het snijden was liepen de tranen zo over mijn wangen dat ik de uien bijna niet meer zag maar uiteindelijk is het gelukt!

Allerlei kruiden erbij en nog een kopje runderbouillon en laurier blaadjes. Deksel op de pot en heerlijk slow 10 uur laten pruttelen.

Over een paar minuten staat de Picnic aan de deur met natuurlijk ook de nodige dropjes en pepermuntjes want die hebben we nu even hard nodig. 

Dan heb ik de buit weer binnen en mag ik vanmiddag weer mijn leesboek pakken en verder gaan met hoesten.

Als ik de verhalen mag geloven dan ligt half Nederland in bed met griep, verkoudheid of corona. Wij doen gewoon lekker mee 😌

Ziek?

De kerstdagen zijn weer voorbij. Ze waren heel mooi en gezellig. We kunnen er weer met een gevoel naar terug kijken.

Het kerstdiner was mooi en gezellig en tussen de gangen door was er een groepje van 5 dames die kerstliederen zongen. Heel stemmig.

Mams genoot ervan maar we merkten wel dat uit eten in de avonduren voor haar te laat is geworden. Haar verjaardag over 2 weekjes vieren we met een etentje in de middaguurtjes als ze nog redelijk fit is.

Gisteren was de verjaardag van schoonzus en daar was het ook heel gezellig. Lief was thuis gebleven want hij voelde zich niet lekker. Zo kon hij lekker in bed of op de bank liggen en heerlijk niks doen dan alleen ziek zijn.

Dat heeft hem wel goed gedaan want vandaag gaat het ietsie beter met hem.

Mijn Labradoriet zal vandaag de brievenbus vallen volgens de DHL.

Bij mij beginnen zich nu de eerste verschijnselen van een flinke verkoudheid te vertonen, fffffff. Ook niet vreemd natuurlijk. Het zit in huis.

Vanmorgen maar even een hoestdrankje gaan halen bij de apotheek en de boodschappen besteld bij de Picnic. Die komen morgen vroeg.

Deze week gaat het verder een rustige week worden.

We gaan nu richting de oliebollen.

Vanmiddag ga ik lekker op de bank met mijn breiwerkje of leesboek of helemaal niks en mag ik ziek zijn.