Een nacht met eieren en gitaren.

Tjeetje, wat een nacht .......... er gebeurde niks spannends hoor 😇 

Hoe dan ook maare ik geloof dat ik hele slimme longen heb want zodra ik in bed lig en wil gaan slapen denken zij er anders over. "We gaan haar eens goed plagen," zeggen ze vast tegen elkaar 😠

Voor het slapen gaan lees ik altijd graag eventjes en deze keer bevond ik mij in Ystad en zocht samen met inspecteur Kurt Wallander naar een oplossing wie nu wel achter die mysterieuze moorden zat. Ik hoorde een geluid in het echt dan en hield mijn adem in om goed te luisteren maar niks. Adem uit en daar hoorde ik het schurende geluid weer. Hè, wat is dat?

En toen begon het gekriebel in mijn keel en dat geluid? Dat maakte mijn longen bij het uitademen. 

Ondanks mijn codeïne tabletje kreeg ik toch zo nu en dan flink de kriebels wat resulteerde tot een flinke hoestbui waarbij je de tranen over de wangen lopen.

Mijn boek maar eens uit gezet en proberen om te slapen. Lief was al druk bezig met het zagen van een paar bomen. 

Ergens ben ik toch weg gedoezeld toen ik wakker werd door .......... tja een hoestbui. Hij kon er weer goed mee door. Half 1 gaf mijn horloge aan. Nog een hele nacht voor me. 😟

Weer wegdoezelen om 2 uur later weer wakker te worden door een hoestbui. Deze keer moest ik er zelfs bij kokhalzen, bah. 

Daarna viel ik in een diepe slaap en begon te dromen. 

Waar haal ik toch de onzin vandaan. In mijn droom speelde een oma de hoofdrol (ik had naar "Stamhouder" gekeken dus vandaar denk ik) 

Die oma moest eieren bestellen, heel veel eieren. Het moesten geen biologische eieren zijn want die kon je niet bakken maar gewone eieren. (waar die eieren vandaan komen is mij een raadsel want ik heb niks met eieren)

Oma zocht via internet door heel Europa naar eieren maar kon ze niet vinden en bestelde de verkeerde, de biologische en die konden niet gebakken worden. Wat een idee want waarom konden die niet gebakken worden? (Europa kwam vast voor in mijn droom doordat ik met onze reis bezig ben) 

Ik werd wakker en kwam van heel ver en net toen ik zo ongeveer 2 minuten aan het bijkomen was ging er een hels kabaal door de slaapkamer. Gitaren, elektrische gitaren 😲 gevolgd door de stem van de assistente van Lief. "Goede morgen Lief. Het is vandaag 14 graden en het regent in Maastricht. Fijne dag vandaag."

Nou ja. Die stem kan er mee door, de regen 😜 hoor ik eigenlijk liever niet maar die gitaren!!!

Zelf heb ik een slaapliedje op mijn wekker van de telefoon en word ik heel lief gewekt en 

de stem ..... die heb ik maar uitgezet.

Eerste dag van het nieuwe jaar

Vandaag 1 januari, de eerste dag van het nieuwe jaar. Ik voel de energie weer steeds meer in mij stromen al hoest ik nog wel een eind weg maar gelukkig iets minder dan voorheen. Mijn ribben kunnen weer een beetje bijkomen 😐

We hebben onze goede voornemens weer eens op een rijtje gezet zoals ieder jaar.

Een nieuw begin geeft weer nieuwe kansen, toch?

Mijn weegschaal vanmorgen liet me zien dat ik over het hele jaar 2022, 5,6 kg ben afgevallen. Niet veel maar ik ben tevreden hoe dan ook. Ik had ook 5,6 kg kunnen bijkomen toch? Als ik dit jaar nu weer wat kan afvallen .............. ach, ik kom er wel alleen niet zo snel en hopelijk blijft het er dan ook af en niet zoals anders 20 kg eraf en 22 kg er weer bij 😓 Dit wil ik dus echt nooit meer!!

Ons tweede goede voornemen is dat we er weer alles aan gaan doen om gezond te leven. 

Gezond eten en bewegen en dat bewegen komt weer helemaal goed als we met de camper op reis gaan.

Duimen jullie mee dat we over twee weken weer mogen vertrekken?

Morgen eerst de kerstboom maar eens opruimen.

Boodschappen ben ik al aan het opschrijven enne o ja, niet vergeten om piccalilly mee te nemen want als we nog in Portugal komen dan hebben we daar een liefhebber wonen die daar gek op is. Ik heb nu eenmaal beloofd dat als we weer zouden komen ik potten met dat spul zou meenemen 😇

Ons plan wordt ongeveer via Frankrijk, oosten van Spanje naar het zuiden en van daar uit via Portugal, Noord Spanje, Frankrijk weer naar Nederland. Dat is alleen het plan hoor want het kan zomaar omslaan van plan A naar B. Bij ons weet je het nooit 😜

Het gaat allemaal via binnenwegen. Snelwegen is voor ons een "vies" woord 😉

Dus we gaan er weer met frisse zin tegenaan!!

Laatste dag.

Het is alweer de laatste dag van het jaar. Nog even en we rollen het jaar 2023 binnen. 

Wij hopen op een gezonder 2023 dan 2022. In ieder geval een jaar met minder dokters bezoeken. Wij doen in ieder geval ons best en natuurlijk hopen we ook weer op een reislustig jaar.

Onze plannen voor het komende jaar staan nog even op losse schroeven.

Het ligt er vooral aan wat de dokter in petto heeft voor Lief en als het allemaal oké is dan vertrekken we al over 2 weken. Potverdikkie ik mag wel eens aan mijn voorbereidingen gaan beginnen.

Medicijnen hebben we in ieder geval tot half mei en dat is wel een van de belangrijkste dingen.

Ik moet nog boodschapjes gaan opschrijven zoals hagelslag voor 3 maanden en braadboter. Koffiemelk gebruiken we niet dus dat is al een zorg minder. In Spanje kennen ze dat soort dingen niet en wij kunnen niet zonder 😂

Volgende week, met drie koningen, is mams jarig en wat voor een cadeautje zal ik voor haar meenemen?? Ik heb totaal geen idee. 94 Jaar gaat mams worden.

Gisteren kreeg ik een appje van een neefje waar ik naast had gezeten op de verjaardag van zijn moeder tweede kerstdag. Ik schrok ervan. "Ik ben positief getest." las ik dus meteen een test gedaan bij mezelf. Gelukkig negatief.

Hij dacht dat hij griep had 😔 en ik natuurlijk ervan uit gegaan dat ook zo was.

Zo zie je maar weer hoe snel je een boel mensen kunt aansteken als je jezelf niet even test voordat je op een verjaardag verschijnt als je niet lekker bent.

Wij gaan het jaar gelukkig corona vrij afsluiten. Nou ja dat hoesten nemen we maar op de koop toe al begint de boel nu wel wat losser te komen.

Lekker thuis met ons tweetjes met een pot drop tussen ons in. Oei, niet goed!! Ik weet het maar nu mag het even. 😙

Ik sluit deze laatste blog van dit jaar af en wens jullie een liefdevol en vooral gezond 2023 toe en dat we nog maar lang van elkaar hier mogen genieten.

Lieve groet, Ellen

Ziek zijn met luxe

Wat kan een mens zich toch belabberd voelen van zoiets simpels als een verkoudheid en wat een luxe is het dan als je gepensioneerd bent en niet hoeft te gaan werken.

Ik zeg dit regelmatig tegen Lief dat ik nu gewoon ziek mag zijn. Wat gaf dat toch een extra druk in mijn werkzame leven.

Dat begon meestal bij de eerste ziekte verschijnselen. 

Ik werkte met diensten aan de receptie en werkte altijd alleen. Werd je ziek dan moest je op tijd op zoek naar vervanging want de receptie kon niet gesloten worden.

Het gebeurde wel eens dat er een collega 's nachts ziek werd en dan naar een andere collega moest bellen zodat die om 7 uur in de ochtend paraat kon staan. 

Ik heb al gehad dat ik laat in de avond met mijn vader naar het ziekenhuis moest en dan al dood nerveus werd of ik de ochtend zou kunnen werken. Naar de eerste hulp in het ziekenhuis wist ik uit ervaring dat dat weer uren ging duren en soms pas weer tegen 3 a 4 uur  pas weer in mijn bed kwam. Dan begon ik die avond vanuit het ziekenhuis al te bellen naar collega's en was pas gerust als ik vervanging had geregeld.

Was je ziek dan belde je manager iedere dag opnieuw om te vragen hoe het was en of je nog niet kon komen werken. Vreselijk! Het ziekte percentage moest omlaag dus zo'n manager belde niet omdat hij/zij zo met je begaan was maar die procenten moesten gehaald worden. Wat had ik daar een hekel aan net of je de boel aan het belazeren was. Gelukkig ben ik nooit vaak ziek geweest.

Daarom geniet ik nu extra van de luxe dat ik ziek mag zijn zonder druk die op me gezet wordt.

Het is niet anders.

Ondanks dat mijn ribbenkast zeer doet van het hoesten heb ik toch kunnen slapen met een codeïne tabletje. Voor de nacht wil ik dat wel nemen. Overdag hoest ik door met een hoestdrankje in de buurt en een flesje water en zo nu en dan een dropje.

Ik weet leukere dingen en of dat geproest nog niet genoeg is ontdekte ik dat mijn spencer die ik aan het breien ben op mijn rondbrei naald wel erg klein was.

Daar pas ik nooit in dacht ik maar wie weet als de lap wat langer wordt kan ik het beter meten.

Gisterenavond was ik bij de armsgaten gekomen en ging ik eens een truitje uit de kast erbij halen en inderdaad was het wel heel erg smalletjes wat ik gefabriceerd had.

En toen viel het me in. Op een rondbrei naald zet je natuurlijk alle steken op van voor- en rugpand. Dat zijn er dus een heleboel. Tja niets aan te doen. Ik zal het moeten uithalen 😏 had ik maar beter op moeten letten. Dat zal me dus nooit gebeuren.

Om de pijn een beetje te verzachten heb ik het stuk nog niet uitgehaald dat komt nog wel. Ik ben weer opnieuw begonnen. Als ik het boord af heb dan haal ik het andere stuk wel uit want dan heb ik mijn naalden weer nodig.

Het is niet anders .......

Rechts zie je mijn werk dat ik moet uithalen en links ben ik weer opnieuw begonnen.