Hoop

We zijn weer thuis van het ziekenhuis en weer een stukje wijzer.

Onze reis gaan we met 3 weken uitstellen want eerst worden er nog onderzoeken gedaan wat Lief betreft. Er zijn 2 puntjes gevonden die mogelijk kwaadaardig kunnen zijn.

Zijn ze agressief of niet? Dat kon de dokter natuurlijk niet zien op de scan en daarom zullen er nog biopten worden genomen.

Het zou zeker 3 a 4 weken kunnen duren eer Lief aan de beurt is maar omdat we graag op naar de zon willen wordt er vaart achter gezet en zouden de biopten waarschijnlijk volgende week al genomen kunnen worden. Daarna kan het nog 1 week duren voor de uitslag.

We hebben onze reis nu op 1 februari gepland en als dat ook niet kan schuiven we gewoon door. Mocht er van de winter niets meer van komen dan gaan we toch in de zomer.

We zien het wel en hopen op het beste.

Visite

Vanmorgen gingen we op visite bij een 91 jarige dame. Haar enigste zus T heeft bij ons in de flat gewoond en toen deze zus dement werd paste Lief een beetje op haar. 

Hij hielp haar vaak met haar sleutels waar ze steeds mee in gevecht was en ook werden we geregeld gebeld als ze het alarm weer uit het stopcontact haalde. Lief bedacht allerlei foefjes om haar dat soort dingen af te leren en alles wat Lief haar leerde was heilig voor haar en volgde ze ook meestal wel op.

De beidde zussen T en R hadden alleen elkaar nog. Geen kinderen en de zus T die bij ons woonde was al jaren weduwe dus ook zij had geen man meer.

Een paar jaar geleden is T overleden en zus R (die de oudste was) heeft alles geregeld wat met de inboedel en de flat had te maken. Daardoor kwam zus R vaker een praatje maken bij ons.

Nu had zus R ons al een paar keer uitgenodigd en steeds waren wij ergens onderweg met de camper maar nu zijn we bij haar op visite gegaan. Ze vond het geweldig. De man van R is onderhand ook overleden en zij als 91 jarige leeft haar leven vrolijk verder al mist ze haar man vreselijk.

Het gesprek ging dan ook vooral over haar man. We hopen dat het haar even goed heeft gedaan om alles weer eens de revue te kunnen laten passeren in verband met zijn overlijden van hem. Steeds maar weer praten over het verlies is een stukje verwerken.

De 91 jarige R woont dicht bij het winkelcentrum en dat kwam ons nu wel goed uit omdat ik nog even langs de winkel wilde. Ik wilde nog een nieuwe hapjespan en breigaren voor onderweg.

Zo kwam het dat het lange uitgaansdag werd. Maar nu zijn we weer thuis en gaan over tot de orde van de dag.

Morgenvroeg worden we al vroeg in het ziekenhuis verwacht en krijgen we de uitslag te horen van de MRI.

We moeten nog even geduld hebben.

Ahhhhh, zielig.

Nog nooit een zielige man gezien? Nou dat hadden jullie vanmorgen even bij ons om het hoekje moeten kijken ........... 😉

Vandaag is de dag dat kleding uitgezocht moet worden die strakjes mee moet in de camper. Op onze laatste reis in Frankrijk hadden wij 3 dozen van stof gekocht die precies bij ons tussen de bedden passen. Wij hebben 2 enkele bedden en daar tussenin zit een bak waar altijd een groot in kussen ligt zodat je een heel groot bed zou kunnen maken. Meestal wordt dat grote midden kussen bij ons als een soort nachtkastje gebruikt. Mijn leesboek ligt erop, de telefoons enz. Als we dat kussen uit die bak halen dan passen er precies die drie stoffen dozen in. Ideaal om dagelijkse kleding in te bergen. Boven de bedden hebben we ook nog kastjes maar voor mij is dat altijd een heel geklim om daar bij te komen. De dozen lijken ons gemakkelijker.

We gaan het zien.

Voor ieder is er één doos om te vullen en de dikke truien of vesten mogen in de derde doos. Ondergoed enz. gaat in de kastjes boven de bedden.

We hebben dit zo besloten omdat ik nogal eens te veel kleding wil meenemen 😂 Een vrouwen-tic laten we zeggen want bijna iedere camperaar of liever gezegd camper vrouw heeft daar last van 😂😂. De camper mannen roepen altijd; gewicht, denk aan het gewicht!!!!!!

Deze keer was niet ik de schuldige maar Lief. Hij nam teveel truien en lange broeken mee. "Lief, we gaan naar de zon!!!!! Je loopt daar meestal in de korte broek!!!"

Maar nee hoor. De ene broek zat zo lekker en de andere was lekker dun en zo was er wel overal een excuus voor.

Het resultaat?   De deksel van de doos ging niet meer dicht.

Daardoor gooide Lief geïrriteerd het meeste uit de doos. "Ik zal wel niets mee nemen." antwoordde hij heel zielig. "Neem jij maar extra kleren mee. Ik heb toch niets nodig."

Ach de zielepoot. Lief heeft een gruwelijke hekel aan dit soort karweitjes maar ja, kleren zul je toch mee moeten nemen en dan ook nog voor allerlei weertype en je bent 3 maanden van huis en niet te vergeten het GEWICHT!

Eerst maar eens een kop koffie gedronken en toen zijn we samen de doos van Lief opnieuw gaan bekijken en hebben keuzes gemaakt.

De badkamer is nu veranderd in een groot washok waar allemaal was op de grond ligt. Gesorteerd op kleur zodat de hoopjes vuile was om de beurt de wasmachine in kunnen.

Gisterenmiddag hebben we de 94ste verjaardag van mams gevierd. Eigenlijk was de 6de de eigenlijke dag maar die dag moest Lief in de scan en kleinkinderen, die buiten de stad wonen gaf het de gelegenheid om ook aanwezig te zijn.

Mams heeft een heerlijke verjaardag gehad zei ze toen wij haar weer naar huis brachten. 😍

De 11de deze week krijgen we de uitslag van de MRI scan. We hebben nog een paar spannende dagen voor de boeg.

Maar nu wilde ik het eigenlijk hebben over mijn steen, de Labradoriet. 

Sinds ik hem heb draag ik hem iedere dag als armband om mijn pols. Ik vind de stenen mooi en verder denk ik er niet bij na totdat me opviel dat ik een stuk rustiger ben geworden. Ik vlieg niet meer snel op de kast en heb nog niet tot 10 hoeven tellen laat staan tot 20 of meer.

Als ik dan echt even terug denk dan valt het me ook op dat ik op negatieve onderwerpen reageer met een positief antwoord.

Komt het door de steen?

Ik heb geen idee maar ik vind het wel heel apart.

De labradoriet die houd ik er voorlopig zeker in!!

Slim mens?

Iedere avond kijken wij sinds kort naar de "slimste mens" op tv. Ik moet zeggen dat ik het steeds amusanter vind worden. Het is een leuk ontspannen programma.

Gisteren viel me echter de mond open toen ik de zanger Abel van Gijlswijk zag en hoorde. Wat een taal slaat die man uit. Vreselijk!

Nu kan ik van de oude stempel zijn of niet van vloeken houden maar hier kwam geen einde aan. Hij bleef maar doorgaan.

Het was maar fucking hier en fucking daar en zelfs Wobke Hoekstra was minister van fucking financiën. Vreselijk maar ook dit soort mensen mag natuurlijk mee doen aan de slimste mens want we gaan niet discrimineren, toch?

Was Abel slim? Helaas niet en al helemaal niet de slimste.

We hebben Abel nu een beetje leren kennen en weten nu wat we NIET willen zien.