Quality time

Vanmorgen was het een komen een gaan op de camperplaats waar we stonden. Ook wij zijn weer verplaatst meer richting de Zweden-boot.

We zijn nu voor een paar uurtjes aan het water de Unter Warnow beland. Het is de monding van de rivier de Warnow en strekt zich uit van Rostock tot Warnemünde. In het noordelijk deel is het zoutgehalte vergelijkbaar met de Oostzee.  Ik had er nog nooit van gehoord maar hij bestaat dus. Als we er een klein stukje langs wandelen zien we zelfs een paar zandstrandjes.

Wat een rust .............. heerlijk.

Het zonnetje schijnt maar er is een frisse wind. 

Er zitten een paar vissers aan de kant. Ik zie er ook een vader en zoon met hengel staan. De zoon is een jaar of 3/4 schat ik. Het wordt hem met de paplepel ingegeven 😊. Het mannetje draait verwoed aan de molen van zijn hengel (op maat). De papa staat er naast met zijn hengel (op maat) en draait ook aan zijn molen.  Of ze iets gevangen hebben kan ik niet goed zien. Maar ze hebben er plezier in. Vooral het kleine mannetje en hij praat honderd uit. Misschien jaagt hij de vissen wel weg?

Een stukje verder dobberen de zwanen ook op hun gemak en genieten van het zonnetje.

Wij wandelen in een rustig tempo weer terug naar ons huis op wielen. We zetten koffie en genieten van ons uitzicht over de Warlow.

Aan het einde van de middag zullen we naar de haven rijden waar we ook zullen overnachten. De wekker wordt op kwart voor 6 gezet. 😔

File

We hebben er nu ongeveer een dikke 500 km op zitten. Vanmorgen passeerden we de grens met Duitsland. We verbaasden ons over het aantal vrachtauto's op de snelweg, ongelooflijk. Het duurde niet lang of in ene keer ontstond er een file terwijl er niets aan de hand was. Het werd maar niet zo een file van een paar kilometer. Het hield niet meer op.

 

Ik vraag me dan altijd af hoe zoiets nu kan ontstaan. Soms zag ik in de file een groot gat ontstaan. Auto's rijden dan tergend langzaam. Ze willen op die manier in beweging blijven denk ik maar dan zie je achter zo'n auto in ene keer weer opnieuw een file ontstaan. Eigenlijk ontstaat dit soort file's doordat auto's zo vreselijk langzaam rijden. Het heeft zeker een half uur geduurd dat we bovenstaand beeld zagen bij de tegenliggers.

Later gingen we de plaats Nienburg, waar we nu staan op een camperplaats aan de Weser, bezoeken. Het is maar 500 meter van ons vandaan en het lijkt me een welvarende plaats met veel winkels, terrasjes, Katoffelnhaus, Biergarten enz. De terrassen zaten ook goed gevuld dus dan lijkt het mij toch een welvarende plaats.

En toen zag ik in de verte weer een file. Dit maal niet van auto's maar van mensen. Ik dacht eerst dat er iets te doen was en ging eens poolshoogte nemen en toen zag ik dat deze file voor een voedselbank stond.

Daar heb ik geen foto van gemaakt maar dat begrijpen jullie wel.

Dat vind ik toch zo erg. Er stond werkelijk een lange rij op het trottoir. Vrouwen en mannen met grote lege tassen. Als er iemand naar buiten kwam mocht er weer een nieuwe klant naar binnen en ............. allemaal mondkapjes op en niet alleen bij de voedselbank maar in iedere winkel.

Het was weer even wennen. Ik kreeg het er bloed heet van maar we letten er maar weer op dat we steeds een mondkapje bij ons hebben.

Bedankt

Dank jullie wel voor de reacties op mijn tandarts verhaal van gisteren. Ik krijg er weer een nieuwe dosis moed bij. Dat komt niet door leedvermaak maar dat ik niet de enigste ben en zie dat ik het heus wel zal overleven 😆 Als ik dan lees dat iemand al 8 implantaten heeft laten zetten dan moet het toch te doen zijn. Ik heb er in het verleden zoveel enge verhalen over gehoord dat me werkelijk de schrik om het lijf sloeg toen ik hoorde dat ik nu aan de beurt ben.

Nogmaals, bedankt allemaal 😊

Vandaag schijnt het zonnetje en dat maakt mij altijd goed gemutst. Ik moest even bij de Action zijn voor cadeaupapier. Krijn, onze jongste kleinzoon wordt binnenkort alweer 6 jaar en zijn grote wens was een tractor op schaal formaat. 

Opa ging op zoek en vond ooit die voertuigen van het merk Bruder. Ze zijn duur maar degelijk en hoe ruw Krijn ook kan omgaan met spullen, die tractors van opa en oma blijven in tact. Hij speelt er mee en is er zuinig op. Steeds weer verbazen we ons erover dat die eerste tractor nog helemaal in orde is en zodoende ging opa weer op zoek en struinde het internet af. 

Het is gelukt. Een tractor met een gierkar erachter. 

De pakken staan nu mooi ingepakt klaar voor onze bijna jarige. 

Maandag als we gaan vertrekken gaan we eerst nachtje kamperen bij Krijn en zijn papa en mama en "grote" broer.

En als je dan op zoek bent naar cadeaupapier bij de Action dan zou het al vreemd moeten gaan als je niet toevallig ook nog iets anders ziet wat je misschien wel kunt gebruiken.

Een solar lampje voor in de camper.

Ik zeg tegen Lief dat het bijna niets weegt en me leuk lijkt voor als we de avonden in Zweden buiten kunnen zitten.

Ik zeg," zie je het al voor je? Wij heerlijk in de avonduurtjes bij een meer met ons lampje op ons nieuwe tafeltje ......." Ik zwijmel al helemaal weg.

Zegt Lief," hoe laat wil jij daar dan naar bed gaan?"

😂😂😂😂 En dan valt het me in dat het op de avonden in de zomer bijna niet donker wordt 😂😂😂😂

" Weet je wat? Dan gebruiken we het lampje in de camper als een soort nachtlampje of jij neemt het mee als je in het bos op zoek naar een eland bent." 😊

Kapper

 De kapper heb ik al jaren geleden afgezworen. Ik heb iets mee of liever gezegd, ik heb er niets mee.

Heel wat jaren geleden en dan bedoel ik de tijd dat ik nog studeerde ging ik samen met vriendinnen naar de kapper. Een dolle boel was dat. Om de beurt werden we bewerkt met kam en schaar en controleerden van elkaar of het iets werd. Na de knipbeurt spoten de kappers in die tijd een halve bus haarlak op je haar waar wij niet zo van gecharmeerd waren. 

Het eerste wat wij dan ook deden na zo'n haarlak beurt was naar de V&D gaan om bij het toilet onze hoofden onder de kraan te houden om al die haarlak uit onze haren te verwijderen en ons kapsel weer toonbaar te maken. De kapper lukte het nooit om onze haren weer in het oude model te krijgen.

Thuis hielpen we elkaar om onze haardos van een ander kleurtje te voorzien en dat lukte aardig.

Later ging ik naar de kapper voor een knipbeurt en een coupe soleil die toen erg in was. Je zat dan uren bij zo'n kapper te luisteren naar allerlei onzinnige verhalen en het duurde dan ook niet lang of ik werd ongeduldig van al die uren te zitten.

Knippen zou ik bij de kapper laten doen en dat kleurtje zou ik zelf weer doen.

Ik heb heel wat kappers gehad in mijn leven maar nooit is het mij gelukt om een "vaste" relatie met een van hun op te bouwen zoals ik dat wel eens hoor van andere dames.

Vaak voelde ik mij in de boot genomen.

De prijs schiet in eens met €10 de lucht in (ja echt waar) of een binnenlopende klant zonder afspraak wordt voor mij geholpen (je moet nieuwe klanten zien te binnen te krijgen) of haren recht afknippen lukt niet meer. Nee voor mij geen kapper meer voorlopig.

Ik laat mijn haren groeien wat ook nog heel makkelijk is onderweg met de camper en die 

puntjes ...... die knip ik zelf bij. Op youtube kun je heel veel over vinden hoe je haren zelf kunt bij knippen. Ik vind deze manier ideaal en Lief ook want ook hij heeft zolang ik hem ken er een hekel aan om naar de kapper te gaan.

Om de zoveel tijd zoek ik mijn kappersschaar op en roep ik Lief naar mijn kapperskruk en sla aan het knippen. Gelukkig heeft hij een flinke haardos dus mocht ik een foutje maken dan valt het niet op en ik word er steeds handiger en brutaler in.

Zelfs mams prijst mijn kapperskunsten. Bij haar mag ik sinds kort ook de puntjes bijknippen.

 

Mooie dagen

Mijn reisboek over Zweden is binnen. 

Het is een mooi boekje. Een handzaam formaat en alle provincies staan er apart in beschreven met zijn highlights en bezienswaardigheden.

Ook staat er iets te lezen over de geschiedenis en dat vind ik ook wel fijn.

 

Ik weet totaal niets over het land of liever gezegd WIST want nadat ik in het boek ben begonnen te lezen ben ik alweer iets wijzer. Ik ben zelfs bezig met een lijstje te maken met de plaatsen en plekjes die ik absoluut wil zien.

En dan is het alweer paaszaterdag. De tijd vliegt. Vandaag komt de Picnic met zijn boodschappen en verder kunnen we genieten van het mooie weer.

Over wat we morgen eten hoef ik me geen zorgen te maken want we gaan een hapje uit eten met de familie.

Door de corona hebben we sommige mensen al een hele tijd niet meer gezien maar daar gaan we eens verandering in aanbrengen.

Morgenmiddag zie ik mijn schoonzus weer eens (vrouw van mijn overleden broer) met haar nieuwe vriend en een neefje, mijn bonusdochter met vriend en kleinkinderen en mams natuurlijk.

Daar gaan we eens een gezellige paasdag van maken.

Voor jullie allemaal, lieve lezers en lezeressen, hele fijne paasdagen met veel gezelligheid en veel zon. Geniet ervan!!!

Mijn arme verdrietige meisje is er niet meer .............

Wie de verhalen over mijn verdrietige meisje hebben gevolgd zullen zeker net zo hard schrikken als ik gisterenavond als ze deze titel zien staan.

Lief lag net in bed en ik was op weg om het bed in te stappen toen mijn telefoon ging.

Nu kreeg ik al de hele dag vreemde belletjes van een onbekend nummer. Er werd steeds een duo video gesprek aangevraagd.

Lief ging op zoek op internet wat dat voor een nummer was en hij ontdekte dat het geen veilig nummer was dus ik liet de vreemde gesprekken links liggen en beantwoorde ze niet. Sterker nog, ik blokkeerde het telefoonnummer. Gisterenavond tegen half 11 kreeg ik weer zo'n vreemd verzoek maar nu zag ik dat het het telefoon nummer van mijn verdrietige meisje was. Klopte dit allemaal wel?

Ik stuurde meteen via de whats app een berichtje met de vraag of verdrietig meisje mij misschien wilde bellen en vrijwel direct ging weer bij mij de telefoon over. Ik nam deze keer meteen op.

Het was een nichtje van mijn verdrietige meisje. Haar naam I. had ik al vaak horen noemen en zij vroeg mij of ik het schoonzusje Ellen was. Ja dat was ik.

"Ik heb heel slecht nieuws," zei ze. "Het is heel erg wat er gebeurd is maar ik moet u bellen want het verdrietige meisje had het vaak over u en was zo blij dat het contact weer hersteld was." 

Zoiets moet het ongeveer zijn geweest wat I. mij vertelde want op dat moment begonnen alle radertjes in mijn hoofd als een razende te draaien. Wat is gebeurt? Het zal toch niet dat ........

Ik vroeg het maar meteen op de man af en kreeg als antwoordt, "verdrietig meisje is overleden." 

Wat schrok ik. Nu ik dit schrijf krijg ik nog kippenvel terwijl het helemaal niet koud is.

Ik hoorde het hele verhaal aan van I. maar ik geloof dat ik er hele flarden van kwijt ben. Het verdrietige meisje had al rond het carnavalsfeest opgenomen moeten worden in een speciale kliniek  maar door de hoge corona besmettingen ging dat niet door. 

Afgelopen vrijdag ging zij erheen voor een dagbehandeling. Ze was helemaal "op" had ze verteld tegen haar nichtje I. Toen zij voor de dagbehandeling in de kliniek was, was ze helemaal niet goed en hadden ze haar gevraagd of ze soms "vreemde" dingen wilde gaan doen. 

Verdrietige meisje had even nagedacht en gezegd dat ze geen "vreemde dingen zou doen.

Ze is weer met een taxi naar huis gegaan.

Afgelopen zondag heeft haar nichtje I. steeds gebeld naar verdrietige meisje zonder dat de telefoon opgepakt werd en werd ongerust. 

I. belde naar een buurvrouw van het verdrietige meisje die een sleutel heeft met de vraag of verdrietig meisje soms ziek in bed lag. De buurvrouw heeft een vrijwilligster gebeld en samen zijn ze met de sleutel bij het verdrietige meisje naar binnen gegaan.

De vrijwilligster zag al snel wat er aan de hand was en heeft de buurvrouw meteen naar buiten gestuurd.

Maandag wordt het verdrietige meisje gecremeerd.

Ik vind dit weer een grote nalatigheid van de GGZ. Bij mijn broer is dat 20 jaar geleden ook allemaal fout gegaan. Er is na al die tijd nog niets verandert. Je zult maar net de pech hebben en geestelijk ziek worden.

Rust zacht lief verdrietig meisje. Ik hoop dat je grote liefde aan de kant van de tunnel op je staat te wachten en dat jullie voor altijd weer samen zullen zijn.

Carnaval in het zuiden

Gisteren hebben we onze wijnmiddag weer goed doorstaan. Voor Lief had ik een blikje cola meegenomen en dat ging prima. We hebben ook nog alcoholvrij bier maar dat moet ik eens goed nakijken of dat ook echt alcoholvrij is en niet 0,5% of zoiets al staat op het blikje 0%.

Rondom mij heen hoor ik al hele discussie over het carnaval vieren in 2022. Gaat het door of niet en als het wel doorgaat, hoe dan. Anderhalve meter afstand houden is onmogelijk met deze feesten.

Onze burgemeester, Annemarie Penn-te Strake heeft het er maar moeilijk mee en dat kan ik me heel goed voorstellen. Ze wil de mensen een beetje tegemoet komen want er is hun al zoveel afgenomen de laatste tijd maar owee de besmettingen. Nu las ik dat er weer een nieuwe subvariant van Omnikron in de omloop is namelijk de BA.2 mutatie.

Carnaval is zolang ik mij kan heugen altijd een een groot feest geweest en werd volop gevierd. In iedere plaats in Limburg was dat weer op een andere manier. Maastricht stond altijd bekend om zijn straatcarnaval en het is helemaal niet te vergelijken met de Brabantse carnaval of de Belgische en Duitse carnaval. Zelfs in zuid Limburg verschilt dat al van plaats tot plaats. Praalwagens zie je bijna niet bij ons. Die moet je echt niet verwachten in Maastricht. Het is meer een Bonte Storm (boonte störm) Ik heb er dan ook nooit iets leuks aan gevonden om langs de kant van de straat te staan kijken. Ik liep veel liever zelf mee. Dan kwam je allerlei bekende mensen tegen die wel aan de kant stonden. Zelf was ik onherkenbaar verkleed en als ik dan naar een bekende toeliep en iets vertelde over hemzelf dan zag je ze denken wie ik dan wel was en hoe ik dat wist. Zo hadden we vaak dolle pret. Alles kon en alles mocht behalve mensen lastig vallen. Het gebeurde regelmatig dat er jonge mannen van buiten de stad, carnaval kwamen vieren in de veronderstelling dat er wel wat te halen viel bij de meisjes maar daar waren ze snel van genezen want dat was echt niet de bedoeling. Binnen de kortste tijd werd hun dat dan ook duidelijk gemaakt.

Het carnaval van nu is niet meer te vergelijken met het carnaval van vroeger.

Ach ja, die goede oude tijd ................. Hahaha, ik word oud geloof ik. Ik zal hard duimen voor de liefhebbers dat er toch iets mogelijk is met het carnaval en het feestvieren kan beginnen. 

Leuk weekend.

Afgelopen weekend was heel afwisselend en heel gezellig.

Het begon met zaterdag. We kregen gezellige eters op visite en wat ook heel belangrijk was ...... er was me niets in de soep gelopen, figuurlijk dan want de soep was heerlijk.

Ik had wel een beetje gefoeteld. Niet verder vertellen hoor.

Een van mijn bezoekers mevrouw A. woont al meer dan 50 jaar in Duitsland. Haar roots liggen in Maastricht. Ooit trouwde ze met een lieve Duitser en ging in Duitsland wonen en is er nooit meer weggegaan. Nu vertelde ze me ooit dat als je in Duitsland eters krijgt je alle gerechten het liefst zelf moet klaar maken want dat geeft aan dat de gastvrouw het zeker de moeite waard vindt om al die tijd te investeren in het klaar maken van de maaltijd voor haar gasten en zich er niet met een jantje van leiden van af te maken.

Nu heb ik al eens geschreven dat ik niet een echte keukenprinses ben dus alles zelf gaan 

maken .............. dat wil ik mezelf en ook een ander niet aandoen. Bij mij wordt het dan meer een "beetje van de poelier en een beetje van mezelf" en zo tover ik dan een lekkere maaltijd op tafel.

De complimentjes vlogen me om de oren zo heerlijk vonden ze mijn kip Pilaf. Hij smaakte dan ook uitstekend. Ik nam de complimentjes maar voor lief en liet dat "beetje van de poelier" maar achterwege 😁 Vond ik toch wel zo verstandig en ik had gelukkige gasten en ze waren het zeker waard.

Het was allemaal heerlijk en we hebben een heerlijke zaterdag gehad. 😀

Zondagmiddag ging ik mijn verdrietige meisje bezoeken. Ik schrok toen ze deur open deed. Andere keren als ik bij haar kom dan ziet ze er witjes uit maar deze keer was het "witjes" gepasseerd en zag ze er compleet groen uit. Ze voelde zich dan ook niet goed. 

Zo zie ik haar steeds verder weg zakken. Het gaat echt niet goed met haar. Toen ik na een paar uurtjes met haar gepraat te hebben over van alles en wat, weer huiswaarts ging was de groene kleur weer verwisselt voor het "witjes". Wat erg toch om iemand zo te zien af takelen en wat kun je je dan machteloos voelen.

Zondagavond gingen we weer naar een heel gezellig stel bij ons in het appartementencomplex waar we weer een hele leuke avond hebben gehad. Voor Lief hadden ze speciaal druivensap gehaald zodat ook zijn glas rood gekleurd was net als de onze met een wijntje erin.

Moe en voldaan kwamen we weer thuis en konden zo ons bed in rollen.

Vandaag maar weer eens goed op ons eten letten en gaan minderen want zo'n gezellig weekend is dat hoognodig. Het was allemaal heel lekker en gezellig maar nu is het weer afgelopen voor een tijdje. Nou ja, een tijdje ................. 😉 vanmiddag hebben we onze wijn middag maar daarna is het ook echt afgelopen.

Verdrietig meisje

 Afgelopen zaterdag ben ik naar mijn verdrietige meisje geweest.

Ik vond haar iets beter uitzien en ook ietsje fitter dan de laatste keer. Ze heeft nu medicijnen en ze had zelfs 6 uurtjes geslapen in plaats van de 3 uurtjes die ze normaal slaapt. Ook de slaap medicijnen waren aangepast en zodoende sliep ze iets langer.

We hebben gepraat en gepraat. Kopje koffie erbij. Ik heb haar zelfs zien lachen na een koddig verhaal van mij.

Ze vond het zo fijn dat ik geweest was dat ze 's avonds nog eens een appje stuurde om me te bedanken. Ach dat arme verdrietige meisje toch. Ik heb haar beloofd dat ik komende zaterdag weer kom. 

We kennen elkaar al langer dan 40 jaar met een tussenpauze van 20 jaar maar we pakken de draad weer gewoon op en dat is nu in het voordeel. Ik weet een beetje hoe ze in elkaar zit en het fijne is: we begrijpen elkaar zo goed!!

Bloedstollend

Gisterenmiddag ben ik niet meer productief geweest. Nu hoeft dat natuurlijk ook niet alle dagen. Nog even gechat met een eenzame, alleenstaande neef die sinds dit jaar weduwnaar is en heel vervelende kerstdagen heeft gehad. Hij schreef dat hij blij was dat die "rot dagen" eindelijk voorbij waren. Hij was niet lekker en de huisarts was er geweest. Hij kreeg Prednison voorgeschreven en er zou een corona-test worden afgenomen. Ik dacht meteen, "alweer iemand besmet"  Hoe hij besmet is geraakt kreeg ik niet te horen want er komt alleen maar thuiszorg over de vloer. Hoe dan ook en wie je dan ook besmet heeft, hij heeft het misschien. Ik zal er vandaag weer eens naar vragen.

Mijn "verdrietige meisje" heeft haar eerste afspraak bij de psychiater gehad. Of het iets goeds voor haar heeft gebracht weet ik nog niet.

Gisteren was ik er eigenlijk ook niet zo voor in de stemming om contact te zoeken. Eerst vandaag maar eens met lief naar de cardioloog.

Gisterenmiddag wel nog een bestelling bij de bakker gedaan want mams vindt oliebollen zo heerlijk en morgenmiddag ga ik naar haar toe met natuurlijk zakken lekkernijen want mams had een hele bestelling voor me. Lief vroeg al wie er allemaal bij haar op visite kwam, uhhhhh ikke en verder niemand 😁 en ik eet maar 1 oliebol hoor voor de gezelligheid. Ik moet toch een beetje op mijn calorieën letten en samen met Lief wil ik ook nog wel een oliebolletje eten.

Morgenvroeg dus maar eerst even langs de bakker met mijn boodschappen kar 😂😂

Gisterenmiddag ben ik na deze bezigheden op de bank neergestreken en heb een prachtige drama serie op Netflix bekeken. Tjonge, jonge wat was die mooi.

The Girl from Oslo.

Als de Noorse Pia met enkele Israëlische vrienden door de Sinaï-woestijn reist, wordt ze ontvoerd door aanhangers van de terroristische groepering IS. Ze wordt gedreigd gedood te worden, wanneer gevangengenomen IS-leden niet worden vrijgelaten. Pia's moeder is een Noorse diplomaat, die naar het Midden-Oosten reist zodra ze van de ontvoering van haar dochter heeft gehoord. Ze vertrouwt op oude vrienden en een groot geheim om haar dochter te helpen bevrijden.

Als je een middagje niets te doen hebt dan kan ik je deze film van harte aanbevelen.

Een huis vol.

Sinds afgelopen maandag is het programma  "een huis vol" weer te zien op tv.

Ik kijk er meestal vol verbazing naar.

Ongelooflijk hoe de families hun grote gezinnen runnen. Er kan natuurlijk zelden iets spontaan ondernomen worden. Alles moet gepland. Wat een organisatie.

Allemaal naar de kapper gebeurt in fasen, tenminste bij de familie Jelies. En neem maar een dikke portemonnee mee. 

Boodschappen halen ............ je komt er niet met een tasje of kratje, o nee, het zijn groot verbruikers dus grote auto mee waar al die tassen en kratten in passen. 

Ik heb families op vakantie zien gaan. Wat een moed ....... Ik geloof dat als ik weer thuis kwam van zo'n vakantie weer aan vakantie toe zou zijn. Het begint al als ze vertrekken Wat nemen we mee en vooral wat kunnen kwijt?  Wij gaan met ons tweetjes weg en dan moeten we al kijken wat er mee kan en mag 😁

Gisteren zag ik hoe de vakantie begon bij de familie Jelies. 3 Weken vakantie hebben ze. Ze blijven deze keer thuis omdat net baby nr 9 is geboren. Vader ging aan het barbecueën samen met zijn enigste zoon Harry. Ze maken van zoiets wel een heel feest. Mooi om te zien.

Bij de Buddenbruckjes begon de school weer na de zomervakantie en moeder Thaila moest toch weer even een traantje weg vegen toen kindje nr 10 voor het eerst naar de basisschool ging. Ze bleef het moeilijk vinden terwijl ze bij de familie Cudogham de eerste schooldag van hun spruit vierden met een heerlijke kop koffie en voor het eerst sinds jaren weer eens met zijn tweetje waren.

Voor mij zou het niets zijn zo'n groot gezin al ben ik nu op een leeftijd dat ik daar ook geen behoefte  aan zou hebben. De natuur regelt allemaal vanzelf. 

Vroeger dan misschien ...................... nee, ik denk het ook niet maar ik blijf het wel leuk vinden om naar te kijken.

Picnic

Gisterenavond was het zover. Picnic ging er aan komen.

Nu heb ik al vaker boodschappen laten bezorgen door Appie Heijn, de Jumbo en de Plus en dat gaat allemaal heel goed maar nu is sinds kort ook Picnic bij ons in de straat.

Voor degene die Picnic niet kennen. Het is een online supermarkt. Er zijn geen winkels dus je boodschappen kun je alleen via een app uitzoeken en bestellen.

Het is een winkel die ook nog eens druk aan een beter milieu werkt heb ik het gevoel. De bezorging is gratis dus dat scheelt alweer en over de prijzen ben ik dik tevreden.

Heb je je bestelling gedaan dan betaal je via ideal en dan is het wachten op het elektrische vrachtautootje.

Wij hadden er eentje met een snorretje die bestuurd werd door Sven :)

Ongeveer 5 minuten voordat je boodschappen eraan komen krijg je een berichtje en kun je helemaal live zien hoe de auto jouw kant op komt. Enig.

Alles wordt afgeleverd in plastic tasjes die je bij je volgende bestelling terug mag geven en dan 0,35 statiegeld opleveren. Ook alle lege flessen mag je inleveren ook al zijn de flessen niet bij hun gekocht. Lege batterijen mag je ook inleveren en zelfs een pakje van DHL dat geretourneerd moet worden mag je hun meegeven.

Ik vind dit een ideaal systeem. 

Voor mams zal het geen optie zijn omdat zij via ideal moet betalen en dat lukt haar niet. Zij zal klant bij Appie blijven die haar boodschappen al jaren bezorgt.

Mijn arme verdrietige meisje

 Het opkikkertje stond helemaal klaar voor mijn verdrietige meisje.

Ik zou gisteren een bezoekje brengen aan mijn verdrietige meisje maar ze belde af. Ze zat niet goed in haar velletje. Het ging niet lukken. Oké.

Dat hadden we afgesproken. Ik zou komen maar als het niet zou lukken kon ze gewoon afbellen. Geen probleem.

Normaal vind ik dat ook geen probleem maar ik maakte me nu wel flink zorgen om haar. Vorige week klonk ze ook niet goed. Haar uitjes een keer in de week die haar huisarts voor haar in petto had om tussen de mensen te komen zijn stop gezet i.v.m corona. Nu blijft ze in haar huis en wil er het liefste niet meer uit. 

Dat gaat niet goed dacht ik. Ik ga haar die bloemen brengen al moet ik ze voor haar deur leggen. Ze moet weten dat ze er niet alleen voor staat.

Wat zou nu een goede tijd zijn om bij haar aan te bellen? Zo sta ik dan in dubio. Ik wil haar niet overlopen maar wel laten weten dat ze er niet alleen voor staat. Lastig is dat. 

Ik heb de stoute schoenen maar aangetrokken en ben met mijn opkikkertje rond drie uur naar haar toe gegaan. Na aangebeld te hebben werd er niet open gedaan. Verdrietige meisje woont ook in een appartement net als wij en dus koos ik een andere bel van een verdieping lager en die mevrouw liet me binnen. Eerst maar even uitleggen aan die mevrouw wat mijn bedoeling was. De hulpvaardige vrouw snapte het helemaal en wees me de lift zodat ik de 2 verdiepingen die ik nog omhoog moest niet via de trap hoefde.

En net toen ik mijn bloemen voor haar voordeur legde ging de deur open. Het verdrietige meisje had net een buurvrouw op bezoek die even een kijkje bij haar kwam nemen omdat ze het ook niet helemaal vertrouwde en weer huiswaarts ging.

Het verdrietige meisje en ik hebben samen foto's bekeken, gepraat en geluisterd.

Ik hoop dat ze er iets aan heeft gehad ................

Mijn verdrietige meisje

Gisteren had ik bezoek van een ex-schoonzusje. Sinds kort hebben we weer contact. Hoe dat nu zo komt is weer een ander verhaal. Daar zal ik het nu niet over hebben. Ooit waren wij getrouwd met 2 broers. Ja waren.

Ik ben gescheiden en werd zo uit de schoonfamilie verbannen. Mijn schoonzusje D werd weduwe. We leefden beiden ons leven. In dezelfde straat met een laan tussen ons in. Een hele enkele keer spraken we elkaar en daar bleef het bij. Dat was beter zo omdat D nog in de ex-en familie verbleef en het zo beter was voor de verstandhouding van de broers. Wat ingewikkeld allemaal haha. Komen jullie er nog wijs uit?

D werd dus weduwe en kwam een nieuwe lief tegen en werd tegelijkertijd ook verbannen uit de 

ex-en familie net als ik. Vier gelukkige jaren leefde D op haar wolkje met haar nieuwe lief totdat een half jaar geleden hier abrupt een einde aan kwam en de lief van D aan een hartstilstand overleed.

Vreselijk!!!!! Het zal je maar gebeuren. D is dan ook in en in verdrietig. 

Ik kwam weer toevallig met haar in gesprek onder het boodschappen doen en hoorde wat haar overkomen was. 

Op het moment is D nog een maar een klein hoopje mens. Van de anders altijd zo krachtige vrouw is niet veel meer over. Als zij over haar lief praat dan denk ik, dit was haar liefde. Echte liefde! En wat een verdriet nu. 

Het donkere weer wat we nu hebben werkt niet echt mee voor haar en daarbij ook nog de feestelijke maand waarbij iedereen gezellig bij elkaar zit, ook niet. D is nog alleen over als jongste uit een gezin van 4. Kinderen heeft ze niet maar wel nog een lief nichtje.

Wij zullen haar zeker niet aan haar lot over laten.