Kampeerders

Kampeerders heb je in allerlei soorten en maten. Dat is altijd zo geweest en dat zal ook zo blijven.

Op het moment staan we op een wondermooi plekje. Er is plaats voor 3 campers en ieder heeft een eigen picknickbank. Er staan prullenbakken en er is een openbaar toilet en een mooie parkachtige tuin met een meertje.

Mooi toch, niet waar?

Vanavond zaten wij aan onze picknicktafel te eten toen er 2 Duitse campers kwamen aanrijden. Geen plaats meer want er stonden al 3 campers op de plaatsen die daarvoor zijn aangegeven. De Duitsers hadden daar geen boodschap aan en reden met hun campers op het mooie grasveld in de parkachtige tuin.

Ze hebben hun stoelen te voorschijn gehaald en hun potten en pannen en zijn na de borrel aan het kokkerellen geslagen. Zo'n  mensen kunnen het nu weer verpesten voor de anderen. Jammer, heel jammer!!

We hebben nog een geluk. Ze zijn niet luidruchtig.

Herinneringen.

Voordat wij een camper hadden spaarde ik vingerhoedjes. Ik kocht de vingerhoedjes onderweg als we op vakantie waren. Dat kon van speciale plaatsen zijn of landen die we bezocht hadden.

In de tijd dat mams veel met ons mee reisde werd het een sport van mams om mij er steeds aan te laten denken. "Heb je al een vingerhoedje van hier?" vroeg ze dan. Zo niet dan zei ze, "zoek er maar een uit. Krijg je van mij." Zo gebeurde het dat ik soms veel te veel vingerhoedjes van een bepaald land had en dat was niet direct de bedoeling. Ik wilde niet van iedere plaats een vingerhoedje. Dat zou toch veel te veel worden.

In 2017 kochten we de camper en moest ik iets anders bedenken. Ik moest iets hebben dat ik in de camper kon. 

De vingerhoedjes staan thuis in een vitrine kastje en dat heb ik niet in de camper.

Zo kwam ik op het idee om een magnetenbord op te hangen. Altijd handig om een bonnetje even op te prikken of een wachtwoord van wifi maar daar wordt het niet meer voor gebruikt omdat er steeds meer magneetjes op komen.

Bij ieder magneetje zit een verhaal. Waarom kocht ik het, wat was er zo speciaal dat ik net dat magneetje uitzocht?

Leuke herinneringen zijn dat. Voorlopig kan ik nog wel even voorruit maar dan zal ik moeten gaan uitbreiden. Wie weet wat ik nog voor een leuk magnetenbord tegenkom en dan iets breder. Het hangt boven de aanrecht. Ik moet het eens een keertje ordenen en iets gezelliger maken. Dat valt me wel weer eens een keertje te binnen 😊

In de wachtruimte.

Het gebeurde vanmorgen zomaar dat ik in ene keer was beland in het camper leven van de mannen. 

Onze Maxxfan werd geplaatst vandaar dat ik plaatsnam in de wachtruimte. Er liggen daar altijd heerlijke tijdschriften om de tijd door te komen. Mijn eigen leesboek en puzzel boekje had ik ook bij me al zijn ze mijn tas niet uit gekomen. Ik had er geen tijd voor in de wachtruimte.

Ik zat net in een tijdschrift te kijken waar een artikel in stond over Odense in Denemarken, de stad waar het geboortehuis staat van Hans Christian Andersen. Wij zijn er geweest in 2019 en ik zag veel bekende foto's van plekken waar wij ook gelopen hebben.

Ik kreeg al snel gezelschap van een man die net als ikzelf zijn wachttijd moest gaan uitzitten. Hij had zijn laptop bij zich en wilde nog even werken, zei hij. Ik vond het prima want dat gaf mij gelegenheid om verder te lezen. Lief was in geen velden of wegen te bekennen. Die zat natuurlijk in de camper toe te kijken hoe alles in zijn werk ging. Lief vindt dat reuze interessant en wil altijd graag weten hoe alles in elkaar zit.

Ondertussen melde zich man nr 2 in de wachtruimte. Het was meteen over met de rust maar ik vond het niet erg want hij kon heerlijk vertellen. Hij was net 2 weken thuis van een rondreis door de Balkan. Hij vertelde over Slovenië, Bosnië, Kroatië, Albanië, Griekenland, Italië, Spanje. Hij was 9 maanden van huis geweest. Hij had genoten en ging deze route zeker nog een keertje maken. Komend jaar zou het er niet van komen want zijn dochter wilde in november met haar vader naar Thailand.

Hij was 76 jaar en al 16 jaar met pensioen. Zijn vrouw reisde altijd met hem mee totdat ze in ene keer ziek werd en binnen een half jaar was overleden. Zijn "grote" camper had hij ingeruild en reisde nu met een grote buscamper en zijn hond.

De man met de laptop zat ook geïnteresseerd te luisteren. Van werken kwam niets meer. Hij moest nog werken tot eind dit jaar vertelde hij maar zo lang van huis dat kon bij hun niet want ze moesten oppassen op kleinkinderen. Toen braken de verhalen los wat vaak gebeurd als de kinderen en kleinkinderen ter sprake komen.

Man nr 3 melde zich ook tussen de gesprekken door in de wachtruimte. Hij was pas terug uit Curacao waar zijn zus woonde. Ze werkte in het ziekenhuis in Willemstad. Twee weken geleden werd ze 50 jaar en dat moest gevierd worden. Ze waren ze erheen gevlogen om te feesten. En zo kwamen de gesprekken op gang over Willemstad en zijn Pontjesbrug en niet te vergeten de Handelskade aan de Annabaai met de grote cruiseboten. We kwamen niet uitgepraat. Wij zijn er 3 keer geweest en ik wil er best nog eens een keertje terug.

Voor ik het wist stond Lief voor mijn neus met de mededeling dat de Maxxfan in de camper zat. 

We wensten elkaar allemaal nog vele mooie reizen toe en ieder ging weer zijn weg.

Dat wachten was best leuk geweest

Naar Obelink

Vanaf vandaag zijn we weer en route. Ons eerste doel Obelink 😂😂

Nou ja "ons doel" zeg maar "mijn doel".

Lief wilde me onderweg al voorbereiden op een kort bezoekje 😁😂 maar ik had hem in de gaten en dus liet ik hem een beetje blij zijn.

Hij vertelde me dat we naar een camperplaats zouden gaan die vast wel heel erg druk zou zijn en dat we er beter niet te laat moesten aankomen. "We zien wel," zei ik. "We hebben vakantie en als de camperplaats vol is dan is vast nog wel een ander die wel plaats heeft en voor mijn part slaap ik ergens langs de weg. Maak je maar niet ongerust hoor. We vinden vast iets."

"Moet je veel boodschappen hebben bij Obelink?" was de volgende vraag. "Geen idee,"zei ik "meestal kom je wel leuke dingen tegen maar ik wil zeker even naar de pannen kijken." 

Tegen half 2 kwamen we aan in Winterswijk. Er stonden al veel campers. Het is er een komen en gaan.

We waren nog maar net binnen toen een aardig stel ons staande hield  "He daar heb je onze Limburgse vloggers. Wat leuk om jullie eens in het echt tegen te komen."  Lief was meteen helemaal in zijn nopjes. Ze hadden Lief meteen herkend zoals meestal. Ik heb vast een alledaagse kop.

Lief was helemaal lief na ons gesprekje met de volgers.  Ik mocht in alle rust bij de pannen kijken en nog bij veel meer.

Samen we hebben voor deze pannen gekozen, zo lief was Lief.

Na al dat rond snuffelen waren we toch wel moe geworden en besloten nog een hapje te gaan eten.

Frietjes met kibbeling. Hoeven we vanavond niet te koken.

Niet echt gezond maar wel lekker.

Na onze warme hap richting kassa gelopen en de camper weer opgezocht om weer verder te rijden en wat de overvolle camperplaats betreft ................ lach niet maar we staan er helemaal alleen 😂😂😂

Nog niet weg ......

 Lief is weer helemaal in zijn element.

Volgende week gaan we weer vertrekken. Nu richting noord Nederland en met die wetenschap wordt er druk naar een leuke en vooral doelgerichte route.

De plannen wijzigen nogal eens bij ons.

Woensdag a.s vertrekken we. Nu zouden zwager en schoonzus samen met ons vertrekken om het camperen een beetje onder de knie te krijgen maar daar veranderden de plannen.

Zwager en schoonzus kunnen pas zaterdag in de late namiddag vertrekken dus komen we ons ergens tegen onderweg.

Wij hebben voor de dinsdagmorgen de 26ste een afspraak staan in Veendam. Maandagmiddag de 25ste willen wij in Veendam op een camperplaats staan.

Lief wil nog bepaalde bedrijven aandoen op de heenweg en ik wil natuurlijk nog even langs Obelink. Misschien moeten we nog wel 1 dag eerder vertrekken 😂 anders halen we het niet. Toen ik Lief erop wees zei hij doodleuk, "ach dan gaan we toch niet naar Obelink." Maar zo zijn we niet getrouwd hoor. Eén winkel die ik graag wil zien op de hele rit en dat zou dan niet doorgaan?????? Ik dacht het niet.

Dus de route moet weer omgegooid worden 😁. We zijn nog niet weg hoor 😂😂

De brief.

Toen we weer thuis kwamen van onze reis uit Frankrijk hadden we al snel een eerste domper te pakken. 

We waren 2 dagen thuis en hadden de camper in de stalling gezet. Alles was nog goed totdat 2 dagen later de telefoon ging en een camper vriend ons mededeelde dat onze stalling ging sluiten per 1 oktober. Bijna 800 voertuigen staan er. Caravans, campers en boten. Waar gaan die mensen allemaal heen, dachten we. De stallingen liggen niet voor het oprapen in het zuiden van het land en de stallingen die er zijn zitten stampvol. 

We zijn meteen gaan googlen en informatie gaan inwinnen her en der.  In Maastricht is nog een stalling maar daar zaten een boel haken en ogen aan die ons niet zo bevielen. Sleutel afgeven, altijd melden twee dagen vooraf aan vertrek of terug brengen, nooit alleen bij je camper mogen ook niet om hem te vullen voor vertrek of een klusje te doen. Deze had wel nog een buitenplaats. Eerst maar eens verder zoeken.

Uiteindelijk kwamen we bij een stalling uit die 16 km bij ons vandaan is.

Afgelopen zaterdag zijn we er naar toe gereden voor informatie en die beviel ons. "Zet ons maar op de wachtlijst want we serieuze huurders."

Meteen onze camper vriend gebeld met de mededeling dat we waarschijnlijk iets gevonden hadden en ook hij wilde meteen op de wachtlijst bij die stalling.

Natuurlijk wisten ze bij die stalling dat onze stalling dicht zou gaan en ook dat ze heel veel mensen kunnen gaan verwachten met vragen voor een plekje. Ze moesten nog even vergaderen maar we zouden bericht krijgen via de mail.

Lief sliep er slecht van. Vannacht had hij gedroomd dat we de camper moesten verkopen omdat we geen stalling hadden.

Maar vandaag kwam de mail met het verlossende antwoord. 

Wij hebben een plek en hij gaat 1 juni in!!!!!!!!!!

Plannen

Wat een rot weer is het en dat blijft zo de hele week. Bah, bah, bah!!

En wat ga je dan doen met dit regenweer, tenminste ik in dit geval? 

Samen met Lief een route uitgestippeld door Nederland met de camper die we deze maand gaan maken samen met J en G. 

J is de broer van Lief en zijn vrouwtje G gaat natuurlijk ook mee. 

Ik heb er meen ik al eens hier op mijn blog over geschreven dat zij pas een camper hebben en nu gaan we samen op pad.

Vrijdag a.s komen ze naar ons toe en gaan we de plannen maken. 

Wanneer vertrekken we precies en dat soort dingen. Vanmorgen hebben we de route een beetje uitgezocht en de camper plaatsen genoteerd die we misschien gaan aandoen. 

Meestal komt er niet veel van terecht en veranderen de plannen. Dat is de luxe van een camperaar. Je kunt zo van richting veranderen maar een beetje richtlijn moet je wel hebben.

 De route die we willen maken ziet er ongeveer zo uit.

(klik op bovenstaande tekst)

Het enigste wat we zeker weten is dat we 26 april in Veendam moeten zijn om 8 uur en verder zien we het wel.

Laatste dag.

Vandaag onze laatste dag. Morgen weer naar huis.

De bedden verschoond. Dan zijn die vast klaar voor de volgende trip 😉

De volgende trip zal half april zijn als we samen met de broer van Frits en schoonzusje naar Veendam gaan.

We hebben dus weer goede voorruit zichten.

Lief heeft de garage van de camper weer eens helemaal uitgemest. Kijken wat er niet meer mee hoeft en wat echt wel en dat heb ik binnen gedaan. Alle kastjes en alle plankjes heb ik nagekeken. Ik vond nog ergens oude bonnetjes en boekjes die zo de prullenbak in konden. Lief vond nog een paar schoenen die hij ooit als reserve meenam en ook die, hupsakee de prullenbak in. De zolen waren helemaal versleten en dat kan niet meer maar ze zaten zo lekker 😕.

Zo kwam het dat ik aan het eind van de ochtend met een vuilniszak vol naar de container liep om de rommel weg te gooien en daarna was er een heerlijk koel glas cola zero.

Vanmiddag hadden we "vrij" en zijn nog even het leuke plaatsje gelopen maar nu een andere richting uit.

Een kerkhof waar ik weer even moet kijken.

Een tulpenboom voor een gedeelte al in bloei.

De gevel van onderstaand huis en dan zie ik dat dit huis al in 1555 is gebouwd.

Deze kelderluiken aan de buitenkant zie je hier nog heel veel. Als ze open staan en ik er even in kan kijken zie ik allemaal klei op de grond. De tijd heeft hier stil gestaan denk ik.

Zet je geluid aan en je hoort rustige geluid van het water.

Het was weer een heerlijke wandeling. 

Onze stapjes en trappen hebben we weer gehad vandaag. Als we weer thuis zijn zullen deze wandelingen weer verleden tijd zijn. We nemen ons steeds voor om iedere dag een stukje te lopen maar we doen het gewoon niet. Steeds hetzelfde zien gaat vervelen. S

Even geduld en we mogen weer 😊

Ha, ha we kunnen weer plannen

We hebben een rustige dag gehad. Heerlijk!

Vanmorgen zaten we buiten in het zonnetje onze koffie te drinken en luisterden naar de verhalen die mede camperaars hadden over de gasflessen en natuurlijk over de prijzen van de diesel. Er zijn hier heel veel Duitse gasten die weer op weg naar huis zijn maar nog even hier willen genieten van het zonnetje dat hier overuren maakt. 

Velen zijn het natte Spanje ontvlucht. Het schijnt dat het er de laatste 3 weken erg nat was maar hier kunnen ze weer even opladen net als wij voor we naar huis gaan.

Maandag a.s. gaan we weer thuis komen. Woensdag schijnt het weer een hele omslag te maken en dat willen we voor zijn want thuis komen met goed weer is ook fijn.

Ik werd zelfs zo brutaal dat ik vast mijn boodschappen bestelde bij Picnic die ze dinsdagmiddag komen brengen. Mijn gouden meisje is afgelopen week gaan poetsen in huis dus dat is ook weer klaar en Lief heeft meel besteld om weer zelf brood te gaan bakken in de broodbakmachine. 

We hoorden en lazen over het hamsteren van de mensen in Nederland. Nu willen wij niet gaan hamsteren maar ons meel is zo goed als op dus nu al bestellen zou toch geen kwaad kunnen. En inderdaad is ook bij onze Zeeuwse molenaar al heel veel meel uitverkocht dus maar snel een bestelling geplaatst voor a.s. dinsdag.

We zagen ook via de app van post.nl dat mijn uitnodiging voor de booster prik was binnen gekomen vandaag. De brief van Lief ligt al vanaf begin maart in de brievenbus. Nu kunnen we een afspraak maken voor ons tweetjes.

We zijn nog niet thuis en we zijn alweer bezig met van alles 😅😅

Pech

De dag begon vandaag grijs. Tja dat kan natuurlijk ook gebeuren. Het was koud en dus meteen de kachel aan en al snel werd het behaaglijk warm.

Lief maakte het ontbijt zoals altijd (ja ik ben een bofkont hoor) en we deden wat we zoal meestal doen totdat Lief even wilde kijken op zijn telefoon-app hoe onze accu ervoor stond. 

"Kun jij eens even kijken bij jou op de app," vroeg hij me want bij mij doet het niet. "Wat vreemd," zei ik  "want ik heb net nog gekeken en hij stond op 80% maar ik kijk nog wel. Maar ook bij mij werkte de app niet meer.

Oei en nu?????? Zonder huishoudaccu leven dat kan bijna niet en we hebben in juni 2020 deze dure lithiumaccu pas laten plaatsen dus stuk kan hij niet zijn.

"Misschien ergens een los contact of een zekeringetje," en Lief begon onmiddellijk in actie te komen.

Nu zit die accu onder mijn stoel in de cabine en ben je dus maar niet 1, 2, 3 er bij. Eerst moet de stoel eraf of in ieder geval een stuk van zijn plaats ffffffffff.

Wat een ellende. Gereedschap moest bij elkaar gezocht worden. De juiste inbussleutel lag natuurlijk weer ergens verstopt. Na een stel zwarte woorden, getier en gemopper was de hele boel los en konden de draden gecontroleerd worden.

Niks mis mee constateerde Lief.

En nu?????? Bellen met Camperprofi in Veendam. Die hebben hem geplaatst. 

De voicemail. 😠😟 "U kunt een mailtje sturen naar ........" 

Dus een mailtje gestuurd en Lief verder met slopen en weer opbouwen. De accu deed het nog niet.

Ik op zoek naar de chef van de camperplaats en in mijn beste Frans gevraagd of we vandaag aan de stroom konden. Hij woont in het huis naast de CP. 

Het hek van het huis was dicht en er stond met grote letters; Attention chien!

Nou daar ga ik mijn leven niet aan wagen maar terwijl ik zo stond te denken wat nu weer gedaan kwam de beste man al naar buiten en ja hoor voor €3 mochten wij vandaag aan de stroom.

Ondertussen belde Daan van Camperprofi maar wat hij ook voor opties had voor ons, niets hielp. Onze accuu kan niet stuk zijn zei Daan want dan kon er ook geen lamp branden en zouden de kranen het niet doen. Gebruik hem maar gewoon kregen we als goede raad mee en mocht hij helemaal leeg raken dan even de motor starten zodat hij weer kan laden. In ieder geval staan we nu aan de stroompaal en onze kachel mag weer snorren want met dat grijze weer hebben we die wel even nodig.

"Weet je wat, we lopen even naar de Netto om een paar boodschapjes te doen. Als we dan morgen weer gaan verkassen dan hoeven we daar niet meer naar om te kijken." stelde ik voor.

Dus boodschappen gehaald en nog voor ieder een millefeuille meegenomen want dat hebben we wel verdiend.

En terwijl we zo zitten te snoepen en onze laptops te voorschijn halen kijkt Frits nog eens op de app van de accu. HIJ DOET HET WEER!!!!!!!!! Hij heeft weer contact met onze bluetooth.

Is dan alles voor niets geweest? Nee want we hebben nu wel al meteen afspraak gemaakt voor 26 april om een Maxfann te laten plaatsen. Eigenlijk was de maand april al helemaal vol geboekt maar wij mogen komen omdat we pech hebben met de verbinding van de accu. Het is toch wel fijn dat je weet hoeveel je stroom je nog kunt gebruiken. Je moet bij veel accu's oppassen dat je ze niet helemaal leeg maakt al die lithium daar wel tegen.

We hebben ons vandaag weer eens niet verveeld. Morgen gaan we weer een stukje opschuiven, op zoek naar zon 😊

Voorbereidingen

Vanmorgen waren we op tijd ons bed uit, voor ons doen dan uhum, om acht uur. Om 10 uur zou de camper-stalling open gaan tot 12. Alles wat we moesten doen moest in die twee uurtjes gebeuren anders moesten we vanmiddag weer terug komen.

Onderweg naar de stalling zien we deze grijze en natte luchten, bah. We zouden nu al wel willen vertrekken.

Maar dat doen we niet. Alles op zijn tijd.

De auto was gevuld tot aan de nok. Wat sjouwt een mens toch altijd weer allemaal mee, niet te geloven. En hebben we het allemaal nodig????? Geen idee.

Als ik dan de auto ben aan het uitladen en al die Jumbo-tassen in de camper zet kan ik er nog bijna niet meer in lopen en iedere keer weer denk ik, nu ga ik het eens efficiënter aanpakken. Als ik de kleding nu eens in dat ene kastje doe en de broeken in die andere dan wordt het niet zo snel een janboel. Zo ben ik dan een tijdje bezig en uiteindelijk vindt alles weer zijn plekje.

Met passen en meten maak ik de ene tas na de andere leeg. En tegen half 12 ziet het weer netjes uit.

Zelfs mijn anti slip tafelkleed ligt weer op tafel.

Wat ik nog nodig heb noteer ik. Dat haal ik morgen dan wel even in de winkel. 

Intussen is het buiten wel erg te keer aan het gaan. Wind, veel wind horen we en als we weer in de auto stappen komt de regen met bakken uit de lucht.

Als we weer thuis komen ontdekken we dat we onze gasflessen, die woensdag ook nog mee moeten, helemaal leeg zijn. Nu hebben we een lichtgewicht fles met LPG aan boord en die is helemaal vol maar we nemen ook nog altijd een gewone gasfles mee. Zo zit je nooit onverwacht zonder gas als je toevallig net aan het koken bent. Het is me al eerder gebeurd. 

Eerst maar even een boterham eten en dan met de auto naar een vulstation in Heerlen.

Als we daar aankomen en ik onze flessen uit de auto haal gaat het wel erg tekeer wat de regen en wind betreft en binnen 2 minuten zijn we door en door nat. Normaal is dat gas gebeuren allemaal Lief zijn taak maar die heb ik nu overgenomen en hij staat er een beetje beteuterd bij te kijken. Over een tijdje mag hij het weer overnemen 😉

We hebben nu in ieder geval genoeg gas bij ons. 1 Volle fles met LPG en nog 1 volle fles met propaangas want voor de koude avonden in het verschiet hebben we dat zeker nodig zodat we onze kachel heerlijk kunnen laten branden.

Dat gaat helemaal goed komen.

Meenemen die handel

De tassen met kleding staan klaar. Gevuld en wel.

Mijn tas is volgepropt en de tas van Lief is voor de helft gevuld. Verschil moet er zijn, toch?

Om helemaal eerlijk te zijn moet ik er wel bijvertellen dat Lief eigenlijk veel meer meeneemt aan bagage dan ik met zijn tassen vol met foto en film materiaal. Geluid dingetjes die we moeten opspelden om het geluid ook op afstand goed te hebben. Een statief en niet te vergeten zijn 360° camera en de drone. Op het moment heeft Lief al 2 rug zakken vol met dit soort spullen. Het is een echte hobby van hem. 

Toen ik hem 20 jaar geleden leerde kennen ging hij nooit de deur uit zonder zijn fotocamera. Nu was ik in die tijd ook vaak met mijn fotocamera in de weer. We gebruikten toen nog fotorolletjes dus er werd maar niet zo geknipt om een onbenullig fotootje te maken maar Lief ontwikkelde de foto's zelf en dat scheelde.

Het digitale foto-tijdperk brak aan en toen we in 2003 op huwelijksreis naar Bali gingen moest er natuurlijk een digitale camera aangeschaft worden. Lief las de gebruiksaanwijzing van voor tot achter en weer terug want hij moest de camera helemaal onder de knie krijgen voor onze grote reis. 

Het lukte. 

Er was één ding waar we geen rekening mee hadden gehouden en waardoor we niet zo heel lang plezier van onze camera hebben gehad. De hoge vochtigheidsgraad in Bali. Die zorgde ervoor dat ons camera het na een paar dagen begaf. Dus werd er een wegwerpcameraatje gekocht om toch foto's te kunnen maken en ik had natuurlijk mijn canon nog bij me incluis fotorolletjes.

Weer terug thuis gingen we terug naar de winkel waar we de digitale camera hadden gekocht en we mochten een nieuwe uitzoeken. We zochten een betere uit. Een Panasonic.

We hebben hem nog altijd maar gebruiken hem niet meer.

Toen ik Lief zo bezig zag met zijn digitaaltje werd ik wel erg nieuwsgierig en wilde ik er ook een en samen gingen we weer op pad. Het werd een Sony en ook die heb ik nog maar gebruik hem niet meer.

Later gingen we voor de Canon spiegelreflex camera's maar dat werd nog meer gesjouw voor Lief want steeds werd er weer een nieuwe lens gekocht en die moesten allemaal mee als we op pad gingen want werd er een foto maken dan zat er natuurlijk steeds weer net de verkeerde lens op.

Ik was gemakkelijker daarin en had maar een extra lens dus ik hoefde niet veel keuzes te maken.

Toch bleef het gesjouw een probleem en verkochten we de hele boel en kochten onze bridge camera's. Een bridge camera is een tussenweg tussen de compact en de spiegelreflex camera. Er zit één lens op met een enorme zoom en super fish eye.

Lief heeft een Lumix en ik een Canon en die hebben we nu nog. Door het gebruik van onze telefoons met goede ingebouwde camera's bleven de fotocamera's in een vergeten hoekje liggen. Vorig jaar ben ik de mijn Canon weer volop gaan gebruiken en ook Lief wil zijn Lumix weer meer gaan gebruiken en al die andere spullen moeten natuurlijk ook mee want je zult ze maar nodig hebben. 

Nu moet ik zeggen dat Lief ze ook allemaal gebruikt. Voor ieder moment heeft een camera dus ik zeg ......... meenemen die handel

En mijn vest?

Dat gebruik ik ook dus ook mooi meenemen toch.

Wat neem ik mee

Gisteren eens de zomerkleding opgezocht en gekeken wat ik er van mee wilde en kon nemen als we vertrekken. Ik heb zo'n bekende Action-tas en die mag vol voor Lief want hij roept altijd: "wat denk je dat dat allemaal weegt!!" 

Tja een bekende roep van heel veel camper-mannen tegen hun vrouwen.

 

Het blijft moeilijk want wat heb je nodig?

Lange broeken voor als het te koud is, driekwart broeken voor een zonnetje met wind. Want wind kun je hebben in de winter in het zuiden. Harde, frisse wind. 

Dus ga je dan uit de wind zitten en smelt je zowat weg in de zon dus korte broeken heb ik ook nodig.

Dan krijg je hetzelfde euvel met de bovenkleding.

Topjes, blousjes met korte mouwen en lange mouwen, een trui en vooral een vest en een bodywarmer. Deze laatste is ideaal voor op de fiets als er zon en wind is.

Dan heb ik nog een donsjack met capuchon die ook weer ideaal is onder allerlei weersomstandigheden. 

Als ik dan zo bezig ben dan raakt mijn Action tas al snel gevuld. 

Misschien nog een beetje proppen en dat vest dan dat er niet inpast? 

Dat leg ik boven op de tas en trek het aan als we vertrekken 😊 Zo kan ik dat weer mooi mee smokkelen zonder gemor. Dat is in plaats van die ene kilo die ik ben afgevallen..........

de Kriebels

Gisteren ben ik mijn verdrietige meisje gaan bezoeken. Ze had een slechte dag. Ik zag het al aan haar bleke snoetje toen ik binnen kwam.

Er is nu een plan voor haar uitgestippeld. Ze gaan 10 keer een behandeling geven met lichttherapie. Ik hoop zo dat het haar een beetje vrolijk kan maken.

Toen ik thuis kwam deelde Lief mij mee dat de familie wordt uitgebreid met nog een camperaar. Lief zijn broer is de gelukkige. Dat gaat gezellig worden.

Een keer per jaar hebben wij een familiedag. Het ene jaar bij de een en het andere jaar weer bij een ander. Als we zo door gaan met het kampeer-virus in de familie dan kunnen we nog wel eens een extra familiedag in Spanje gaan laten plaatsvinden 😎. Eén keer in Spanje met 2 broers en schoonzussen en één keer in Nederland met de broers, schoonzussen en nog een zus die kampeer-loos is. En om daar nu nog aan te gaan beginnen als 80 plusser is geen optie.

Komende week gaan we samen met broer-Lief en schoonzus naar de dealer om eens te kijken naar hun nieuwe aanwinst. 

Komende zaterdag krijgen we eet-visite van camper-vrienden. 

We hebben hun al een tijdje niet meer gezien. Zij willen begin maart weer vertrekken. 

Waar de gesprekken over zullen gaan kunnen jullie je wel al wel bedenken en zo komt het dat bij ons de kampeer-kriebels meer en meer te komen.

We willen weg!!!!!!!

Naar de garage

Gisteren was het weer een dure dag voor ons maar ja we wisten ervan. 

Eerst naar de stalling om onze camper op te halen want hij moest naar de garage.

Onze camper werd verwent met een nieuwe radiateur. Voor de camper fijn, voor ons minder maar enfin dat zijn dingen die je kunt verwachten alleen  is onze radiateur wel erg snel naar de filistijnen.

Als je dan bekijkt wat een radiateur kost en wat je uiteindelijk moet betalen in de garage dan zakt je de broek af. 

Een radiateur kost € 175 

Het vervangen kost € 245 en de BTW € 100 

Dan nog milieu heffing en koelvloeistof erbij en zo kost die radiateur alles bij elkaar € 600

Dat slaat toch nergens op maar tja, je kunt niet zonder .....................

De camper staat weer helemaal startklaar om weer te vertrekken. 

Nu de baas nog, die staat nog niet startklaar dus nog even geduld.

Garage's en dokters

 

We zijn er even tussenuit geweest. Niet voor de lol hoor.

Eerst naar de Fiat garage waar onze camper een grote beurt moest krijgen en waar dan altijd wel weer iets ontdekt wordt dat een flinke hap uit je budget neemt.

Van uit de garage naar de camper-dealer waar een nieuwe kookplaat moest worden ingebouwd.

Hij zit erin, fonkelnieuw. We zijn er weer blij mee nadat onze oude kookplaat door een onoplettendheid van mij de hele glasplaat heeft gemold en hij in wel duizend stukjes uit elkaar spatte en we nog maar op 1 pit konden koken.

Gelukkig werd het verzekeringswerk en kunnen we weer heerlijk kokkerellen als we de komende winter weg kunnen naar het zuiden,

Het is allemaal nogal onzeker of we weg kunnen want die arme Frits moet eerst nog onder mes. Dat kan 1 of 2 of 3 messen worden dus ..........

Onze laatste dagen staan dan ook in het teken van garage's en dokters en gelukkig tussendoor nog gezellige bezoekjes ontvangen en dat geeft weer wat kleur aan de week.

De camper moet nog een keertje naar de garage voor een reparatie en daarna is Frits hopelijk ook snel van zijn mankementen af.

Vakantieroesje?

Vanmorgen zijn we naar de camper gegaan die in de stalling staat met al onze schone was. De bedden zijn weer helemaal fris en de schone stoelhoezen zijn weer over de cabine stoelen getrokken. Frits heeft zijn vachtje weer op zijn stoel vastgemaakt zodat het niet kan gaan schuiven als we weer op pad zijn.

Alle kastjes zijn nu echt helemaal leeg gemaakt want we hadden weer het een en ander vergeten (hoe kan het ook anders) en we kunnen weer eens uitzoeken wat er nu de volgende mee op reis moet en wat niet. Gewicht! Gewicht, roept Frits meestal dus hij is er helemaal happy mee dat ik eindelijk eens verstandig ben. Verstand komt meestal met de jaren zegt men en daar houden we het maar op.

Na het camperbezoek even langs het tuincentrum en 2 potjes gekocht voor mijn "vakantieplantjes". Ik heb nl. een citroengeranium en een aloë vera uit Portugal meegenomen en die plantjes heb ik natuurlijk niet voor niets de hele weg meegesleept.

De planten zijn gestekt ( is ook weer zo'n tic van mij) en ik zag dat ze allebei al worteltjes hadden. 

De Spaanse jeneverbes staat buiten bij mijn plantenbak op het balkon. Die hoeft niet naar binnen want uiteindelijk gaat dat een boom worden. We zullen het meemaken of dat wat gaat worden. Tot nu toe ziet hij er gezond uit.

Camper inruimen

Nog eventjes geduld en dan gaan we weer vertrekken. Zondag a.s krijg ik als laatste mijn 2de prik. Frits heeft hem dan al gehad en kunnen we weer op pad. Het zal omslachtiger gaan dan normaal door al de corona regels als je naar het buitenland wil maar dat komt vast goed.

We gaan beginnen bij het begin.

Vandaag gaan we beginnen met spullen verzamelen die mee moeten. 

We gaan eerst een paar dagen naar Deventer naar onze jarige kleinzoon en we maken er dan meteen gebruik van om de camper eens goed te poetsen zowel van binnen als van buiten.

Daarna gaan we hem vullen voor onze trip naar het zuiden half juni.

We letten vooral op het gewicht met inruimen. Vorig jaar hebben we onze badhanddoeken en badlakens vervangen. We zijn overgestapt van zware badhanddoeken naar microvezel handdoeken en bad lakens wat enorm scheelt in gewicht en die heel handig zijn. Ze nemen veel water op en drogen snel.

 Deze zijn super zacht en groot.

 Deze zijn te gebruiken na het douchen.

Het zijn echte aanraders voor mensen die op het gewicht moeten letten van hun camper zoals wij. Onze camper mag 3500 kg wegen dus ................ aan het werk.

Gelukt!!

 Het is gelukt!!!!!

Frits heeft de radio in het dashbord van de camper gebouwd. Er moeten nog wat snoertjes weggewerkt worden maar dat komt nog. Het voornaamste op dit moment is dat de radio het uitstekend doet en dat de Android Auto werkt zoals we gedacht hadden. Frits heeft al een paar apps geïnstalleerd waaronder YouTube 😄

Nu is het niet de bedoeling dat we onder het rijden naar YouTube gaan kijken maar zo werkt dus ook Google maps. We hebben ook een account van Sygic (ook een navigatie app) en daar hebben we de kaarten kunnen downloaden zodat we de kaarten ook offline kunnen gebruiken. Volgende week woensdag gaan we een paar dagen op pad in Nederland zodat we de camper klaar kunnen maken voor onze grote trip. We kunnen dan meteen onze navigatie uittesten en kijken hoe dat gaat als je zonder en met data verbruik de navigatie gaat gebruiken. Onze Vlog over dit onderwerp is nu te zien op ons YouTube kanaal fritsellencamperreizen. Je kunt je natuurlijk ook gratis abonneren en dan krijg je vanzelf bericht als er weer een nieuwe Vlog online staat.

Daar is ie dan .........

 Yes, yes, yes hij is er!!

Onze autoradio met Android Auto is geland in huize Stempher.

Tegen half 10 vanmorgen werd er gebeld door de postbode. We moesten ons ontbijtje nog verorberen en daarna werd de radio uitgepakt. Er zitten nog wel 3 losse frames bij en eentje zit vast aan de radio. Dan nog een heleboel snoeren en schroefjes. Frits is natuurlijk meteen naar de stalling gegaan waar onze camper staat en terwijl ik dit bericht schrijf is hij druk in de weer om het spul allemaal in te bouwen. Een Vlog gaat zeker nog volgen.