Kijk voor nieuwe verhalen op De Wereld van Frits & Ellen 

Iedere dag verschijnt er een nieuw verhaal over onze avonturen. 

De laatste loodjes

 We gaan beginnen aan de laatste loodjes.

Lees ons bericht in De wereld van Frits en Ellen

Frikandelletje

 

Het verhaal van dit frikandelletje is te lezen op De wereld van Frits en Ellen

Weer iets om af te vinken

 

Het verhaal is op deze link te lezen:

De wereld van Frits en Ellen

Sinterklaas spelen

Gisteren waren onze kleinzoons ( 7 en 9 jaar)  met hun papa en mama bij ons thuis en omdat wij hun niet zo vaak zien (ze wonen niet om de hoek) worden ze wel eens te veel verwend. Frits en ik had besloten om eens een dagje voor Sinterklaas te spelen.

Ik had de jongens al eens met een schuin oogje zien zoeken of er ergens cadeautjes stonden maar er stond nergens iets. We aten eerst samen een broodje. 

K. de jongste en durfal werd het toch te gortig en trok de stoute schoenen aan en vroeg of we soms een cadeautje hadden voor hun. 

"Nee," gaf ik als antwoord "geen cadeautje maar we hebben wel een verrassing." Ik had het vuurtje aangestoken want wat was nu die verrassing? "Tja," zei ik "als ik het nu ga verklappen dan is het geen verrassing meer, toch?" Tja daar zat wat in maar wanneer kwam die verrassing dan en wat was die verrassing?

Ik hield de mannetjes even bezig totdat het tijd werd voor de onthulling. Ze mochten met hun moeder met me mee op pad. Opa en papa hadden andere bezigheden maar wij gingen richting het winkelcentrum.

Onderweg vertelde ik K, de jongste, dat ik Sinterklaas had gebeld om een cadeautje te vragen voor hun omdat opa en oma in Spanje zijn op 5 december. K. geloofd nog heilig in Sinterklaas dus we moesten het spelletje wel een beetje serieus houden. "En waar gaan we dan nu naar toe?" vroeg K met rode kleurtjes op zijn wangen. "We gaan naar de schatkamer van Sinterklaas," gaf ik hem als antwoord "en daar mogen jullie een cadeautje uitzoeken." 

Dat was natuurlijk wel heel spannend en zo stapten we met 2 blije kinderen de speelgoedwinkel in. Ik was benieuwd wat ze zouden gaan kiezen.

K. had het al vrij snel gevonden. Hij zat op zijn knietjes voor een plank waar een grote vrachtwagen stond met achterop een jeep. "De banden kun je hier van wisselen oma en ik ben al zo lang aan het sparen voor deze. Ik zou hem zo graag willen hebben. Zou ik die mogen kiezen voor Sinterklaas want hij is wel duur?" "Ik denk," zei ik "dat als die mooie vrachtauto hier staat je hem ook mag uitkiezen. Anders had Sinterklaas hem hier niet moeten neer zetten, toch?" Ach die glinsterende oogjes van hem die waren die grote vrachtwagen dubbel en dik waard. Opa die ondertussen ook de winkel was gekomen moest de auto ook bewonderen en samen met opa mocht hij naar de kassa.

Nu M. nog van 9 die eigenlijk alleen iets van Pokemon wilde en waar zijn moeder het niet mee eens was. Wat ik hem ook aanbood het was nu eenmaal geen Pokemon. Nee, geen legodoos, geen spelletje voor de Playstation maar die Pokemon dat was het.

Uiteindelijk vond hun mama het goed dat er dan iets van Pokemon gekocht mocht worden en met een onbenullig pakketje Pokemon kaarten en een blij kind liepen we weer naar buiten.

De jongens gingen vast met opa naar huis waar Puck al de hele middag alleen had gezeten en oma en hun mama gingen nog even winkelen en natuurlijk werd mama ook niet vergeten met een pakje en hun papa ook niet.

Weer thuis gekomen zagen we de twee blije kinderen met hun nieuwe aanwinst druk in de weer. Puck sjokte van de een naar de ander en kreeg, als de jongens er tijd voor hadden, een aai over haar bol.

De dag sloten we af met een etentje en daarna ging het jonge spul weer richting huis. Ze waren nog wel even onderweg, zo n dikke twee uur.

Opa en oma gingen ook weer voldaan naar huis. Ruimden daar de boel weer op en gingen gezond moe nog even tv kijken.

Op tijd naar bed want vandaag hadden we weer een gezellige drukke dag.

Gouden bergen

Gisteren zijn we gaan stemmen en wat was het druk bij het stemlokaal.

Ik denk dat ik voor het eerst in mijn leven in de rij heb moeten staan😆 Het was dan ook allemaal vreselijk spannend wie er nu zou winnen.

De uitslag verwonderde me eigenlijk niet en al helemaal niet na het laatste debat. De mensen zijn het zat hoe het de laatste jaren allemaal is gegaan.

Zou Nederland nu echt weer voor de Nederlanders worden?? Het zal mij benieuwen. Die gouden bergen die steeds beloofd worden ................

Nu moet er nog gekeken worden wie er met wie wil regeren. Eigenlijk te gek toch. Je zou zo maar degene met de meeste zetels aan de kant kunnen schuiven.

Democratisch noemen ze dat, de wens van het volk .............

Ik volg het allemaal met argusogen en hoop dat mijn partij waar ik op gestemd heb ook mag meedoen. Hij is nog helemaal nieuw maar ik geef hem toch goede kansen.

Wat een dag ...........

Gisteren had ik een dag waarvan je er niet teveel dagen van moet hebben. Vreselijk!! Eerst lag ik in de clinch met de SNS bank.

Wat moet het toch moeilijk zijn om na 3 maanden nog altijd niet de rekening van mijn moeder te kunnen inzien. Worden alle rekeningen betaald? Worden er nog maandelijkse kosten van abonnementen afgeschreven die opgezegd moeten worden? En ga maar door. Ik word er onderhand zowat mesjogge van.

Nadat ik gisteren weer een mailtje kreeg van hun met weer twee formulieren bijgevoegd die eerst uitgeprint moeten worden en daarna weer ingevuld en getekend ingescand moet worden om weer terug te sturen. Ik werd me toch in eens vreselijk boos. Eén van de twee formulieren had ik nota bene in oktober al gestuurd naar hun. Ik was ziedend en pakte de telefoon om eens even mijn woordje te doen bij die bank.

Eerst in de wacht wat mijn humeur niet ten goede kwam. Nadat de jongeman oppakte en zijn naam zei barste ik los. "Maar mevrouw wat bent u boos, " zei hij dan ook terecht.

"Mag dat nadat ik nu alweer 3 weken zit te wachten na eerst mijn notaris achter de veren te hebben gezeten voor de verklaring van erfrecht die ons zo'n slordige € 800 koste? Nog altijd kan ik geen rekening inzien. Maar als ik onkosten heb gemaakt dan stel ik jullie hier verantwoordelijk voor."

Hij moest me doorverbinden zei hij nadat hij mijn verhaal had aangehoord en volgens mij had hij als iets tegen me moest zeggen zijn allervriendelijkste stemmetje uit de kast gehaald. Hij begreep het allemaal. Dus hoppa, weer in de wacht. Tussendoor kwam de vriendelijke jongeman weer aan de lijn om mee te delen dat het wel 4 minuten kon duren of dat ik liever een andere keer wilde terug bellen.

Die 4 minuten konden er ook nog wel bij, ffffffff.

Degene die ik toen aan de lijn kreeg was duidelijk voorbereid en stond klaar in de aanval tegen die boze mevrouw.

Ze was kort en bondig, zei alleen wat ze moest zeggen en vroeg me of ik het begreep. Nou dat was een foute opmerking naar mij toe en ik vroeg of zei mij wel begreep.

Uiteindelijk moeten we dus weer 2 formulieren invullen. Eentje dat ze al in oktober heeft gekregen krijgt ze weer terug en met het andere ga ik maar weer aan de slag.

Toen ik weer een beetje bekomen was van mijn gesprek met de SNS bank kreeg ik telefoon. Deze keer niet van de bank maar van een familielid dat in een verpleegkliniek verblijft. Heel zielig allemaal maar ik was er nu nog even niet aan toe. De arme man huilde weer minuten lang aan de telefoon en ik moest moeite doen om hem te verstaan. Gelukkig kreeg ik hem weer een beetje kalm en heb zo goed en zo kwaad als het ging met hem een praatje gemaakt.

Ik was blij toen het eindelijk avond werd en ik op de bank kon neer ploffen. Verstand op nul en de tv aan. Maar in mijn hoofd bleef het tollen. Ik heb er zelfs slecht van geslapen.

Vandaag weer een nieuwe dag en dus nieuwe kansen. Tot nu toe gaat het nog goed 😇

Bezoek

Gisteren kregen wij onverwacht bezoek van camper vrienden die we in Spanje leerde kennen in de tijd dat de Corona zijn intrede deed.

We hebben toen samen hachelijke tijden meegemaakt op een camping waar we niet meer af mochten zonder dat er militairen aan te pas kwamen.

Eergisteren avond belde A. me, de vrouwelijke helft van het stel. Ze waren op weg naar Portugal om te gaan overwinteren toen haar man K. in Liège ontdekte dat hij geen portemonnee bij zich had. Nu had zijn vrouw ook wel bankpasjes bij zich maar in de vergeten portemonnee zat het rijbewijs van K. dus terug naar Nederlandse bodem en zoonlief zou de portemonnee opsturen maar naar welk adres?

Bij een Primera begonnen ze er niet aan en op de camperplaats wilden ze het pakje ook niet aannemen. Tja, dan weer helemaal terug naar huis??

Totdat hun inviel dat wij in Maastricht wonen. 

Natuurlijk wilden wij hun helpen. Het pakje zou donderdag afgeleverd worden bij ons adres tussen 13 en 15.30 uur.

Om half 1 stonden ze al bij ons voor de deur en de tijd van 13 uur werd aangepast in 15.30 - 17.30 uur. Oei als dat maar goed gaat dacht ik want wat te doen als het nu vrijdag zou komen. Wij zijn strakjes weer de deur uit en komen vanavond pas weer thuis.

We lieten de camper vrienden mee snert eten waar het weer goed voor was. Regen en fris en dan smaakt snert gewoon heerlijk.

Om 17.15 uur ging de bel en stond de postbode voor de deur.

Wat waren onze camper vrienden blij. Daar was hij weer ................ de portemonnee.

De snert werd verder opgegeten en Frits bracht hun met de auto weer naar hun camper.

Vandaag hebben ze hun reis weer voortgezet naar het zuiden waar ze hopen snel wat zon te vinden.

Ach, je bent op de wereld om elkaar te helpen, nietwaar?

Weer een ongeluk

Vanmorgen keek ik uit het raam en zag een verkeersregelaar het verkeer een nadere kant op sturen. Dat kan maar één ding betekenen dacht ik, een ongeluk.

Toen ik op ons balkon ging staan om meer overzicht op onze laan te krijgen zag ik het meteen.

Dat ziet er niet zo goed uit al heb ik nog geen ziekenauto gezien of gehoord en dat geeft de burger weer moed. Hopelijk is het alleen blikschade.

Het gebeurd geregeld bij ons in de straat dat er ongelukken gebeuren en het is niet iets van de laatste jaren maar zolang ik me kan heugen.

Toch kan er schijnbaar niets aan gedaan worden.

Het is een drukke straat met een ventweg en zijstraten aan weerskanten. Misschien moeten de mensen alerter zijn?

Geen idee maar ik weet wel dat er nu weer mensen zijn die misschien in de problemen zitten door die blikschade en geen auto meer kunnen hebben.

In wat voor tijd leven we toch .....................

Lezen

Vandaag heb ik een heel stel digitale boeken gekregen van de schrijver Tommy Wieringa. Ik heb hem vaker op tv gezien en zo heb ik hem iets beter leren kennen.

Hij is geboren in 1967 in de plaats Goor in Twente.

Ik ga de boeken op mijn e-reader zetten maar wanneer ik ze ga lezen weet ik nog niet. Het lezen gaat me op het moment nog niet goed af. Ik kan er mijn hoofd niet helemaal bij houden. Een bladzijde kan ik wel 4 keer lezen en dat weet ik nog niet wat ik lees. Geen doen dus maar dat komt wel weer.

Ik heb in ieder geval weer een mooi voorraadje 😊

Vandaag hebben we de as uitgestrooid van mijn ouders.  Mijn moeder heeft de urn van mijn vader altijd bij zich in huis gehad. Het gaf haar een goed gevoel maar als ook mams zou overlijden dan moest ik hun beidde uitstrooien.

Ze zijn nu op hun plekje dat ze zelf  uitkozen en mij toen de opdracht gaven om hiervoor zorg te dragen. Ik heb vandaag aan deze opdracht voldaan. 

Nu nog een beetje opruimen in het ouderlijk huis en dan wordt het tijd dat we de zon gaan opzoeken. Ik heb er zin in.

Zo komen we steeds een stapje verder en dichter bij ons doel.

Hebben pensionado's tijd over?

Alweer weekend. De dagen vliegen ons voorbij. Voor we het in de gaten hebben is de dag alweer bijna voorbij en zijn we weer druk bezig geweest. In de avonduurtjes kijken we tv, krijgen visite of gaan op visite. Maken hier en daar een praatje met buurtgenoten. Oude buurtgenoten en nieuwe buurtgenoten op ons toekomstige adres.

Wie denkt dat gepensioneerde mensen niets te doen hebben??????? Nog tijd over hebben voor een baantje????

Nou wij niet en gelukkig maar. Wij kunnen gelukkig zeggen "we leven nog" we staan er nog bijna helemaal in.

Vanmorgen kwam ik terug van mijn wandeling met Puck toen ik een mede "lotgenoot" tegen kwam.

Hij heeft het appartement beneden ons en daar woont zijn zoon in. Hij zelf woont met vrouwlief in een groot huis en heeft nu een appartement gekocht in het centrum van Maastricht.

Ik zag hem sjouwen met verhuisdozen en zo kwamen we aan de praat.

Het nieuwe appartement moest helemaal verbouwd worden en zijn huis moest leeg vertelde hij. Hij is kapper van beroep maar geen gewone kapper. Hij is kunstenaar. Zijn vrouw heeft dan ook een zeer kunstig kapsel. Ze doorkruisen heel Europa naar allerlei wedstrijden waar ze aan mee doen en veel prijzen winnen. Zoonlief zit ook in de zaak. Ach hij is er mee opgegroeid. De zoon heet Puck. Wij noemen hem grote Puck en onze Puck is kleine Puck 😆

De "lotgenoot", vader van grote Puck is ook kunstschilder en maakt beelden. Hij was nu bezig met zijn atelier leeg te maken en of al die verhuisdozen in de garage zouden passen was nog maar de vraag.

Zo stonden we samen te babbelen over verbouwingen op onze leeftijd en verhuizingen. Dit gesjouw met die dozen was hem eigenlijk al te veel maar tja dat moest even. We wisselden adressen uit van bedrijven die veel voor je regelen. We praatte over prostaten 😉 (tja niet te geloven hè) maar hij heeft nog voor dat Frits aan beurt was zich laten behandelen tegen prostaatkanker 

Ook met hem gaat het goed net als met Frits.

Dus pensionado's hebben veel tijd??????? 

Nou hij niet. We doen het niet meer zo snel als vroeger en worden sneller moe maar we blijven bezig.

Het geheim om zo goed mogelijk oud te worden vertelde mij eens een huisarts is;

Bewegen - Betrokken en Bijblijven

Happy me

Vandaag weer een bezige dag. Vanmorgen eerst maar eens mijn diepvries schoongemaakt want dat moest ook hoognodig gebeuren.

Op het moment leven we bijna in twee huizen.

We beginnen er bijna lol in te krijgen want vandaag zijn de eerste afspraken gemaakt wat betreft het bezem schoon maken van het appartement, halleluja.

Het bedrijf komt 2 dagen achterelkaar. De eerste dag om de boel bezemschoon te maken en de tweede dag om de vloeren eruit te halen en de het behang van de muren te halen.

Ik had die beste man wel kunnen zoenen zo blij was ik. Eindelijk.

Nu kunnen we gaan beginnen met ons eigen appartement verder op te ruimen. Wat kan weg en wat bewaren we en gaat mee. 

In december kunnen we dan met een gerust hart de zon gaan opzoeken in het zuiden 😍

Inboedel

Vandaag hebben we een beetje "kijkdag" in het appartement van mams. Mensen die even komen kijken komen terug want ze hadden niet in de gaten wat een mooie spullen er nog allemaal te zien zijn. Men denkt natuurlijk al snel, ach een vrouw van 94 jaar die zal zeker ook meubels voor een 94 jarige hebben, maar niets is minder waar.

Mams was wat interieur betreft heel erg bij de tijd. 

Na een paar jaar dat mijn vader overleden was kocht ze nog een nieuw bankstel met bijpassende lampen en een paar jaar daar na een nieuwe eethoek. Zo ging het met alles. Ik weet nog dat de Airfryer zijn intrede deed en die moest ze ook. Dat naderhand zo'n apparaat haar tegenviel maakte haar niet uit. 

Nu staan al die spullen al weken in de kamer en niemand die ze wil hebben ook niet gratis want we hoeven er niets voor te hebben. Nu ik de Kringloop ga inschakelen komen er in ene keer allerlei mensen kijken.

Leesboeken en dvd's, cd's en zelfs zilveren stukjes zoals kandelaars, suiker en melk potje, dekschalen, serviezen, kristallen glazen enz. enz. Niemand wil het.

Wie nog iets wil hebben zal snel moeten zijn want de spullen verdwijnen nu bij de vleet.

Bij ons staan de kasten overvol op het moment.

Morgen ga ik de Kringloop bellen zodat de komende week kunnen langskomen.

Zie ook onze vernieuwde website; De wereld van Frits en Ellen

Brits stel

Vandaag las ik een stuk bij de nieuws app van RTL dat je ongelooflijk in de oren zal klinken. Ech te tegek voor woorden.

Een Brits stel ging boodschappen bij de Lidl in Engeland en haalde diezelfde boodschappen bij de Lidl in Polen. Ja, je leest het goed in Polen.

De boodschappen in Polen incluis de retourvlucht was nog goedkoper dan bij de Lidl in Engeland. Ik heb het stuk voor jullie gekopieërd.

Hier komt het:

Vliegen is misschien wel te goedkoop, maar boodschappen zijn in ieder geval te duur. Om dat aan te tonen hebben twee Britse youtubers de proef op de som genomen. In plaats van in de supermarkt om de hoek, vlogen ze naar Polen om daar hun boodschappen te doen. En inderdaad: onderaan de streep waren ze goedkoper uit.

Josh en Archie, twee youtubers vooral bekend van hun prankvideo's, gingen daarbij behoorlijk grondig te werk. Ze deden niet zomaar boodschappen, maar werkten nauwkeurig het boodschappenlijstje af dat door de Britse overheid wordt gebruikt om de inflatie te bepalen. In een Lidl-vestiging in Engeland waren ze daarvoor 164,47 pond kwijt.

Retourvlucht voor 13,38 pond

Ze kozen voor een Lidl, omdat dat de enige supermarkt was die zowel in Engeland als in Polen actief is. Polen hadden ze vervolgens gekozen vanwege de spotgoedkope vliegtickets erheen. Voor een retourvlucht naar Poznan bij een budgetmaatschappij waren ze voor 13,38 pond klaar. 

Josh en Archie, twee youtubers vooral bekend van hun prankvideo's, gingen daarbij behoorlijk grondig te werk. Ze deden niet zomaar boodschappen, maar werkten nauwkeurig het boodschappenlijstje af dat door de Britse overheid wordt gebruikt om de inflatie te bepalen. In een Lidl-vestiging in Engeland waren ze daarvoor 164,47 pond kwijt.

Daar kwamen voor de terugreis nog kosten bij voor de bagage, want de 135 producten op het lijstje (onder andere een doosje eieren, fles olijfolie, een hele kip) pasten nu eenmaal niet allemaal in de handbagage. De extra bagagekosten waren 34,28 pond. Daarbij kwamen nog de kosten voor een buskaartje en van een overnachting in een hostel.

Had nog goedkoper kunnen zijn

Alles bij elkaar 56,58 pond en dat had zelfs nog goedkoper kunnen zijn, als ze gewoon op dezelfde dag heen en weer hadden gevlogen. 

Bleef over: een budget van meer dan honderd pond om de boodschappen te doen. En dat lukte. De kassa in de Poolse Lidl gaf 521 zloty aan, ofwel 96,75 Britse pond. De twee maakten dus een bescheiden winst van 11,14 pond. 

Tegelijkertijd maakten de twee met hun stunt onbedoeld nog een ander punt: namelijk dat de security op vliegvelden wel wat te wensen over laat. Want vlees, vis en zuivel invoeren in de ruimbagage - het zat notabene in een doorzichtige tas - is hartstikke verboden. Vloeistoffen in de handbagage idem. Toch kwam het zonder problemen het land in. En het meeste was nog onbeschadigd ook. 

Prikken en breken

 Gisteren liep ik bij de Albert Heijn toen mijn telefoon plots overging. Frits!

"Wanneer krijgen wij de corona prik?" ik zeg dat dat zaterdag a.s. gaat gebeuren. "Nou nee dus," zegt Frits "we hadden 1 november moeten komen maar ik had geen agenda bij de hand en zei tegen de juffrouw dat wij samen zouden komen." Een heel verhaal.

Uiteindelijk kwam het erop neer dat Frits omdat hij niet was komen opdagen op 1 november nog alleen op 1 december terecht kan.

Niet dus!

Ik zei tegen Frits dat hij eens in zijn telefoon moest kijken bij zijn berichten en dat hij daar het bericht zou vinden we 4 november kunnen komen. Punt uit!!

Je vraagt het je toch af waar die mensen met hun hoofd zitten die je zomaar opbellen en je dan de stuipen op het lijf willen jagen.

Frits was weer helemaal gerust gesteld.

Normaal raakt hij niet zo snel van de kook maar we zijn de hele week zo druk met leegruimen en dan wil je hoofd wel eens even overlopen. Frits heeft er bijna een dagtaak aan en nu is er nog wat bij gekomen 😂

Vanmorgen belde Frits me vanuit het andere appartement met de vraag; "kun je nu meteen effe komen?" Natuurlijk kon ik dat want ze zijn er in hetzelfde gebouw een appartement helemaal aan het strippen. Muren eruit enz enz en nu mocht ik even komen kijken en dat hoef je mij maar één keer te vragen 😇 Ik hoorde meteen ook de plannen zoals het moest gaan worden ................. prachtig!!!!!!! Ik zag het al helemaal voor me.

Ik ben weer heel wat wijzer geworden en zit nu boordevol ideeën. Ik ga het opschrijven en misschien tekenen anders zou ik nog wat vergeten al lijkt me dat sterk 😅😅 Zelfs Frits begint er warm voor te lopen en dat moet ik hebben.

Snipperen

Vandaag hadden we een drukke dag. Het sloop er zo maar in. Frits was vanmorgen al naar het andere appartement gelopen om het bed met ombouw uit elkaar te halen van mijn ouders. Toen ik later met Puck eens ging kijken was hij al flink opgeschoten.

Puck voelt zich al helemaal thuis in haar nieuwe woning 😀  Haar bak met water heeft zijn vaste plek en als ze op het balkon gaat liggen kan ze de hele straat afkijken. Ik zeg wel eens tegen Frits dat als Puck een mens was geweest ze vast het nieuwsblad van de straat zou zijn 😊

Ze kan vaak zo geïnteresseerd kijken naar alles wat zich rondom haar afspeelt. Echt komisch om te zien.

We dronken een kopje koffie en voor ik het wist was ook ik weer bezig. Er was nog een kastje vol ordners van de laatste jaren en die moesten nog uitgespit worden. Uiteindelijk gingen we met twee volle kratten ordners en twee volle tassen met andere spullen weer huiswaarts. We aten een boterhammetje en zette ons met 2 papierversnipperaars schrap.

Geloof het of niet maar we hadden na een middag versnipperen 5 volle vuilniszakken met snippers.

Er staat nu nog één ordner die ik morgen nog onder handen ga nemen en dan ben ik er nog niet hoor.

Volgens mij staan in de kelder ook nog een paar ordners op me te wachten. 

Mijn moeder bewaarde echt alles wat je je maar kunt bedenken de laatste 20 jaar.

Ik kan het geratel van de versnipperaar nog niet meer horen en als ik weer bonnen en reclames ga tegenkomen in de ordners ga ik gillen 😐

Puck heeft zich heel lief gedragen vanmiddag. Het lijkt wel of ze het voelt dat we even druk zijn en wat minder tijd voor haar hebben. Ze vermaakt zich zelf en laat ons rustig onze gang gaan.

Morgenvroeg komt mijn "gouden" meisje en wordt ons eigen appartement ook weer eens onder handen genomen. Samen kunnen we een boel doen. Frits gaat weer naar het andere appartement met Puck en zo kunnen wij dan ongestoord even aan het werk zonder dat Puck mijn "gouden" meisje uitnodigt voor een spelletje met haar bal.

Dat moet helemaal goed komen.

Kerst

Vandaag afspraken door gekregen en mijn week zit weer vol. Leuk. Bij mams wordt het leger en leger. Vanmorgen weer spullen apart gezet die gereserveerd zijn. Het schiet aardig op zo.

Deze week krijg ik ook een adres van iemand die de hele boel leeg maakt. Zelfs de vloeren worden eruit gehaald door die mensen. Ik hoop dat dat nog in november kan plaatsvinden.

December kan dan onze maand worden dat we de zon gaan opzoeken en daar kerst gaan vieren. 

Dit jaar gaat het een hele andere feestmaand worden als andere jaren en misschien maar goed ook. De maand december was altijd geserveerd voor mams. De feestdagen, sinterklaas, kerst, oud en nieuw. 

Ik wilde niet dat ze die maand alleen moest doorbrengen en dan begin januari haar verjaardag nog. Daarna mochten we weg voor mezelf.

Zo vreemd dat we nu in december weg gaan. Ik kan me er nog niet veel bij voorstellen maar er liggen een paar kerstspulletjes klaar die meegaan in de camper want kerst is kerst.

Het zal zeker niet zo gezellig worden als thuis met de kerstboom en de lichtjes denk ik maar we gaan er iets van maken en wie weet gaat het nog heel leuk worden.

Ik laat het maar over me heen komen.

Komt vast goed 🌲🌲

Saaie zondag??

Vandaag is het alweer zondag Soms is het nat buiten en dan schijnt het zonnetje. Eerst een wandeling met Puck maken. We vergeten het echt niet 😀  Puck laat ons er wel aan denken.

Gisteren de laatste wandeling een uurtje opgeschoven i.v.m de klok die 1 uur achteruit ging en vanmorgen plukten we daar dan ook de vruchten van want Puck sliep een half uurtje langer in de nieuwe tijd. Dat wordt dus een makkie vandaag om alles aangepast te krijgen.

Vanmiddag gaan we naar expositie van mijn schoonzus. Samen met haar vriend hebben ze een expositie in het leven geroepen.

Hij stelt zijn schilderijen ten toon en zij haar haak creaties. Het zal wel gezellig worden denk ik want ik hoorde dat er ook familieleden zouden komen en vriendinnen. Mensen die ik het laatst op de crematie van mijn moeder heb gezien. 

Dat wordt weer gezellig bij babbelen.

Puck gaat ook mee en blijft even in de auto. Ik denk dat ik haar denkspeeltje meeneem om zich even mee bezig te houden. Ze vermaakt er zich zo heerlijk mee.

Vandaag dus geen saaie zondag 😄

Opgeruimd staat netjes

Vandaag hadden we niet te klagen over droogte. De regen liet zich geregeld zien. Frits maakte nog een grote wandeling met Puck en ik ………….. ik sloeg aan het opruimen.

Ons logeerkamertje, nou ja logeerkamertje, eigenlijk was het meer een opslagruimte geworden. Mijn strijkplank staat er maar die lag vol met dozen, kussentjes, foto’s en strijkgoed maar strijken was er onmogelijk. Om de strijkplank heen stonden dozen met allerlei spullen van mijn moeder. Laten we het kort samenvatten, ik kwam er nog net binnen. Weer dozen uitgezocht en stapeltjes gemaakt. Wat kan weg, wat moet ik bewaren.

Toen ik het rijk voor me alleen had begon ik aan een kastje in de badkamer waar nog nagellak stond die echt wel weg kon en nog meer van dat spul. Van het kastje ging ik naar het logeerkamertje en de vuilniszakken werden voller en voller.

Een zak werd gevuld met handdoeken die niet meer zo mooi waren. Ik had nog zoveel nieuwe in mooie zachte kleurtjes liggen. Ik verzamelde hoeslakens die ook niet meer zo mooi waren en ook niet meer gebruikt werden en zo verdween van alles in de zakken.

Kastjes werden weer leger en opgeruimder, heerlijk.

Frits mocht de boel weg brengen. Zakken voor de container, zakken voor de kledingbak en zakken voor de kringloop.

Mijn kamertje is nog niet helemaal leeg maar ik kan wel weer strijken, ik kan er zelfs bijna een dansje maken.

De plannen die we maken voor strakjes in ons nieuwe huis werken goed voor me. Ik krijg er weer zin in.

Onzichtbare deuren

Vanmorgen waren we vroeg uit de veren. Frits moest naar de kapper en ik ging een flinke wandeling met Puck maken. Na afloop waren we alle twee moe en toe aan koffie.

Frits was ook weer thuis van de kapper dus ………… tijd voor koffie en terwijl we aan de koffie zaten en Puck heerlijk lag te slapen begonnen wij te dromen over alles wat we graag in ons nieuwe appartement willen hebben.

We zien het al helemaal voor ons. Ik verzamelde foto’ s van onzichtbare deuren en kozijnen. Ooit van gehoord?

Ik niet dus maar ik vond wat zichtbaar was wel mooi en ik zag het dan ook al helemaal voor me.

` 

Ik ga op mijn Pinterest foto’s verzamelen met alles wat Frits en ik mooi vinden. Is eigenlijk ook wel leuk om te doen op een saai nat en donker moment van de dag 😊

Wat doe je op een regenachtige dag

Vandaag hebben we een heerlijke plannen-dag. Haha jullie zullen denken wat is dat dan weer. We maken plannen voor de nieuwe inrichting in ons toekomstige huis. Heerlijk, we voelen ons weer helemaal jong maar owee als we aan het werk denken, dan voelen we onze leeftijd  😊 We gaan er voor!!

Ik voel wel dat de energie weer begint te stromen en mijn handen weer beginnen te jeuken. Een goed teken, toch. Gisteren een paar knopen doorgehakt wat het leegruimen van het appartement van mams betreft en daar knap ik van op. Ergens zie ik weer een lichtpuntje en dat geeft de burger moed. In de maand november wil ik de boel leeg hebben en dan gaan we de maand december met de camper nog even naar de zon. Nog even goed adem happen voor voor onze drukke tijden die dan gaan aankomen.

Vanmorgen schrok ik even toen ik niet meer in mijn WordPress kon inloggen. Ik zat weer wat af te klungelen maar het is weer gelukt met een nieuw wachtwoord. Nu ben ik aan het proberen om mijn profielfoto geplaatst te krijgen. Dat gaat maar niet dus klungel ik daar weer even mee door.

Je kunt er ontzettend veel mee met WordPress alleen heb ik het nog niet allemaal onder de knie maar wat niet is kan nog komen. Iedere dag kom ik weer een stukje verder. Al doende leert men zegt men en dat ervaar ik ook.

Frans Bromet

Een paar maanden terug zag ik dat er op tv een hondencursus met Frans Bromet zou uitgezonden worden. Door onze drukke tijd heb ik de serie opgenomen. Ik zal er vast wat van opsteken dacht ik.

Gisteren zag ik de eerste aflevering.

Ik heb er wel mee moeten lachen. Het is de bedoeling dat honden meer "vrij" gelaten moeten worden. De baas hoeft niet DE BAAS te zijn van de hond maar staat in dezelfde rangorde. Het zal mij benieuwen hoe dit werkt.

Ik zag een jonge vrouw met haar Beagle puppie. De pup moest leren los te lopen maar tja als een hond(je) iets ziet zoals onze Puck bijvoorbeeld een duif of een kraai dan kun je roepen wat je wil maar die vogel gaat voor en heeft de volle aandacht. Al sta jij te roepen met de lekkerste snoepjes en taartjes die vogel gaat gewoon voor. 

De Beagle pup zag een andere hond en liep mee totdat hij plots uit het gezichtsveld was. Oei een pup kwijt zijn in een bos is niet leuk maar de jonge vrouw mocht haar pup niet roepen. Ik zou toch wel lichtelijk in paniek raken als me dit zou overkomen maar de vrouw niet.

Samen met de trainer gingen ze lopen zoeken maar de pup was nergens te bekennen.

Totdat er een vrouw die met haar hond aan het wandelen was bij de jonge bazin kwam en vroeg of ze haar Beagle pup kwijt was. De vrouw had er namelijk eentje zien lopen.

Het is gelukkig goed gekomen maar of de pup er iets van geleerd heeft denk ik niet misschien de bazin wel?

Een hond kan niet voor zichzelf denken vind ik. 

Puck hoeft voor mij niet als een slavin achter me aan te lopen maar ze moet wel luisteren. Als Puck het in haar kop krijgt om midden op de weg te gaan liggen omdat ze een andere hond ziet dan zal ik toch de beslissing moeten nemen om haar aan de kant te krijgen al moet ik haar slepen. 

Ik wil niet dat ze onder een auto komt.

De serie is wel enig om naar te kijken en ik ga hem zeker af kijken 😊

Halloween

Vanmorgen zag ik op het nieuws van alles voorbij komen over Halloween een rage die vanuit Amerika is overgewaaid naar Nederland en waar volop gebruik van wordt gemaakt.

Vroeger kende we dit niet. Bij ons werd Sint Maarten gevierd op 11 november. Dan kregen we (de buurkinderen en ikzelf)  een suikerbiet en die werd uitgehold net als de pompoenen van nu.

We waren er de hele middag druk mee.

Dan werd de suikerbiet vastgezet op een stok en kwam er een kaarsje in. Als het dan donker werd dan ging je langs de deuren en zong het liedje;

Sint Maarten, Sint Maarten, de koeien hebben staarten.
De meisjes hebben rokjes aan. Daar komt Sint Martinus aan.
Geef een appel of een peer. Ik kom het hele jaar niet weer.
Het hele jaar dat duurt zo lang, tot mijn lichtje branden kan.

In ruil voor het zingen kregen we dan snoep of een stukje fruit. Onze ouders keken van af een afstand toe want je wist maar nooit wat er kon gebeuren.

Als we dan weer thuis kwamen werd onze "buit" verdeeld.

Geweldig! Het zijn dingen die je nooit meer vergeet.

Onbegrijpelijk

Wat was ik verbaasd toen ik onderstaand bericht las;

Spoednaturalisatie als bij Hamas-gijzelaar Ofir Engel is 'zeer uitzonderlijk'

De Nederlandse regering besloot deze week met spoed het Nederlanderschap toe te kennen aan de 18-jarige Israëliër Ofir Engel, die bijna twee weken geleden door Hamas als gijzelaar werd meegenomen naar de Gazastrook. Volgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) komt dit zelden voor. De dienst houdt geen aantallen bij, zegt een woordvoerder, maar dat een naturalisatie in een paar dagen of weken wordt geregeld is "echt zeer uitzonderlijk".

Engel is een kleinzoon van een Joodse Nederlander die na de Tweede Wereldoorlog naar Israël emigreerde. De kinderen van deze man zijn al een paar jaar bezig om de Nederlandse nationaliteit te verkrijgen. Ook de procedure om Engel tot Nederlander te maken was al ingezet, zegt de familie, maar is versneld nadat hij op 7 oktober door Hamas tot gijzelaar was gemaakt.

De tante van de 18 jarige jongen was herhaaldelijk op tv te zien en ik kan goed begrijpen dat ieder mens alles zal proberen om een gijzelaar vrij te krijgen maar de argumenten die deze tante aanhaalde gingen voor mij wel erg ver om iemand Nederlander te maken.

Ik snap dan ook de Nederlandse regering niet om hier gehoor aan te geven. Hoeveel mensen staan niet al jarenlang op een lijst om het Nederlandse paspoort te krijgen.

Onbegrijpelijk vind ik dit.

Wat vinden jullie ervan?

Ontspanning op zijn tijd

Zoals ik al eerder schreef van de week ben ik mij aan het verdiepen in WordPress.

Ik moet zeggen dat het een hele bevalling is geweest en als Frits me niet hier en daar geholpen had was ik er nooit uitgekomen maar het gaat me nu lukken.

Alles weet ik nog niet maar ik kan nu een website maken en ben er heerlijk druk mee. Het slokt al mijn aandacht op en dat vind ik best wel fijn. Iets anders aan mijn hoofd doet me goed. De dingen waar ik mee bezig ben zoals het afwikkelen van mijn moeders nalatenschap gaat toch nog maanden duren eer dat allemaal rond is. Het staat nu meer op de nummer 1.

Het wordt weer rustiger om me heen.

Zelf kan ik me heel goed ontspannen met nieuwe dingen uit te zoeken via mijn laptop zoals nu met WordPress. 

Noem het puzzelen of wat dan ook. 

Vroeger kon ik dan wel eens het centrum in gaan en spullen kopen zoals kleding of prullen. Met de leeftijd is dat over gegaan en gelukkig heb ik er niet zo vaak last van gehad 😂 want anders had ik me vast arm gekocht maar ik kon er wel goed van opknappen 😉 Zoveel extra kocht ik eigenlijk nooit want het liep niet in de gaten. Nee hoor, ik ging dan voor die nieuwe schoenen of dat extra blousje of ik verwende me met een nieuw leesboek dat ik anders te duur vond.

Schijnbaar was ik snel tevreden 😀

Het weer is er ook heerlijk voor om binnen bezig te zijn met van alles.

Voorlopig vermaak ik wel en als jullie al even een kijkje willen nemen, kijk dan op www.fritsellen.com

Een feestje

Gisteren gingen we, Frits en ik, naar een feestje. Het was een 50 jarig huwelijksfeest van een nicht uit de jongere generatie van de familie van mijn moeder.

Mijn moeder behoorde tot een van de de oudste van haar generatie omdat haar vader de oudste was van 12 kinderen. 

Mijn moeder behoorde zodoende ook weer bij een van de oudste nichten en neven.

De nicht A van mijn moeder waar we gisteren heen gingen is de jongste van deze generatie van de familie en is maar 1 jaar ouder dan ik.

Komen jullie er nog uit wijs? 😄

De generatie van mijn grootvader (12 kinderen) had ook weer veel kinderen en daardoor had mijn moeder veel nichten en neven in alle leeftijden. 

Mijn moeder was als oudste 94 jaar en nicht A is 71 jaar.

Nicht A woont bij ons in het appartementen complex en meestal denken mensen dat A mijn nicht is maar eigenlijk is ze mijn achternicht.

Nicht A die de bruid van het feest was komt uit een gezin met 7 kinderen waarvan zij en nog maar 1 broer over zijn. 

De broer van A ken ik nog uit de tijd dat ik nog op de lagere school zat en hij toen net van de kweekschool af kwam. Hij werd ingezet bij de verkeersexamens die je vroeger had in de vijfde klas meen ik.

Ik herkende hem dan ook helemaal niet meer.

Toen een leuke jongeman met een flinke haardos. Nu een leuke oudere man met een kale kop 😃 en wat hebben we heerlijk bij gebabbeld. 

Het was weer een mooi weerzien.

Nog niet afgesloten .......

Vandaag was het de dag dat ik de urn van mams zou gaan ophalen.

Een beetje dubbel allemaal. Van de ene kant vond ik het fijn dat ik haar bij paps kon brengen die nog altijd in het appartement van mams staat. Mams wilde hem bij zich hebben en nu staat ze naast hem.

Ze zijn weer thuis.

Het is altijd de bedoeling geweest dat mijn ouders zouden uitgestrooid worden bij mijn broer. Zonder poespas zeiden ze dan en geen namen op de grafsteen.

Dat wilde ik dus nu de komende of volgende week gaan doen tot mijn nichtje afgelopen zondag zei dat ze papa naar een natuur begraafplaats wilde laten overplaatsen. 

Wat nu te doen?????? Ik kan mijn ouders niet gaan uitstrooien in een graf dat er over een tijdje niet meer is.

Wachten dus tot het zover is en komt het wel zover????? Ik laat mijn ouders voorlopig maar even "thuis"  staan.

Eigenlijk vind ik het wel een vreemd idee dat mams, die toch een normale maat mens was nu in een urn zit. Gek toch wat er nog maar van een mens overblijft.

Een zondag met zon en regen

Een regenachtige zondag. Ik kreeg er meteen een associatie bij van natte vervelende zondagen en voetbal. Geen prettige gedachten.

De zondagen heb ik altijd zo'n fijne dag gevonden en waardoor dat komt?????? Geen idee. Misschien door dat voetbal dat vroeger op de radio was en dan mocht niemand meer iets zeggen. Deed je dat toch dan kwam er meteen een heel hard klinkend SSSTTTTT.

Ik had een vriendin en daar was het echt een ramp. Haar vader en broer zaten met hun hoofd bijna in de radio om maar niets te missen van de sport presentator. Oo wat kon die gillen. Vreselijk!!!

Was de presentator uitgegild dan begon de discussie in huis over buitenspel en weet ik wat allemaal. Ik heb totaal geen verstand van voetbal en hoef het ook niet allemaal te weten.

Zelf heb ik er een heerlijk klungeldagje van gemaakt. Mijn pc en ik 😉😂😂 Wat kan ik me daar mee bezighouden. Ik had al lang niet meer zo heerlijk rondgesnuffeld op het net. Zo gebeurde het dat ik weer bij WordPress terecht kwam.

Eens proberen met dit en dan weer dat. Gemakkelijk vind ik het nog niet maar ik heb toch een abonnement afgesloten.

Nu wachten tot het geactiveerd is en ik aan de slag kan. Ik heb een e-boek over werken met WP gedownload dus ik kan al even wat kennis opdoen 😇

Paps en Mams

Vandaag is de herfst buiten begonnen. Vanmorgen scheen het zonnetje nog en ging dus aan de wandel met Puck zonder vest of jas en daar had ik me een beetje op verkeken.

Ik moest wel zorgen dat ik in het zonnetje bleef lopen.

Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen ................. ik ben geen ezel dat weet ik nu zeker want ik stoot me wel twee keer aan dezelfde steen. Nadat ik Puck weer thuis had gebracht en nog even koffie had gedronken met Frits ging ik op weg naar de Hema waar ik gisterenavond nog 3 foto's had geplaatst om te laten afdrukken.

Eentje van mams om in een lijstje te zetten, eentje mams druk aan de praat (dat deed ze zo graag 😉) en een foto die mijn schoonzus heeft gemaakt toen we aan het beeldbellen waren op 28 juli. En dan te weten dat ze er 3 weken later er niet meer zou zijn.

Ik kwam er per toeval achter. Mams in de woonkamer aan de eettafel zoals ze bijna altijd was als ik bij haar kwam koffie drinken. Die foto is me nu erg dierbaar geworden.

Mams staat sinds vandaag samen met paps bij ons op het dressoir.

Het zonnetje is nu verdwenen buiten en het wordt frisser. Eigenlijk hoort het ook zo half oktober. Als ik de 14 daagse weersverwachting bekijk dan hebben we nog helemaal niet te klagen. Een keertje regen tussendoor hoort erbij. Ik lees wel al van veel camper vrienden van ons dat ze al aan het vertrekken zijn naar het zuiden naar Spanje.

Hopelijk kunnen wij er ook nog een paar weekjes tussenuit naar het zuiden.

We wachten het maar even af hoe zich alles ontwikkelt.

Maak het maar gezellig

 Vandaag de laatste zomerse dag tenminste volgens het weerbericht. Het was echt warm. Vanmorgen dacht ik maar een dun vest aan te trekken maar zelfs dat was te warm. Het zweet breekt me uit als ik nu mensen zie lopen met mutsen en dikke jassen.

Was het niet oktober dan zou ik neigingen krijgen om een korte broek of rok aan trekken. Maar het was voorlopig de laatste dag.

Vanmiddag hebben we familiebijeenkomst gehad om persoonlijke spulletjes van mams te verdelen en geloof me dan komen de verhalen. Van mijn kant de meeste omdat ik precies wist te vertellen wanneer en waarom mams dit of dat gekregen had.

We kwebbelden wat af onder het genot van een kopje koffie en stukje kruisbessen vlaai en alleen al het halen van die vlaai was bijna een belevenis. Het is DE bakker van Maastricht. Als Willem Alexander of Maxima in de buurt zijn dan halen ze daar een Limburgse vlaai. Zij zullen vast niet zo lang in de rij hoeven staan als ik 😋

Toen ik kwam aanlopen zag ik de mensen buiten al in de rij staan. Oei dat word wachten.

Ik stond netjes op mijn beurt te wachten toen ik een paar dames hoorde vragen, ze waren hier op vakantie, of ze foto's mochten maken want als ze weer thuis waren dan wilden ze ook de foto's laten zien van de winkel want anders zou niemand hun geloven.

De verkoopster vond het prima en vroeg hoe ze moest gaan staan en even later werden de foto's gemaakt. Toen de fotosessie achter de rug was gingen de dames met een kwart stuk Limburgse vlaai met slagroom op een bordje en koffie naar het piepkleine terrasje liepen om daar in alle genot van hun lekkernij te genieten.

Een andere mevrouw vroeg aan me of ik het zo lekker vond ruiken buiten. Het rook overheerlijk. We kregen er "honger" van.

Zo kwamen we onze wachttijd op een gezellige manier door en zo hoort het ook bij de bakker 😇 Gelukkig ging het nogal snel allemaal en kwam ik weer snel bij de auto waar Frits en Puck op waren aan het wachten.

We hebben een mooie en gezellige middag gehad 💕

Plannen .............

Gisteren zijn we begonnen om onze kelder op te ruimen en wat je dan weer allemaal vind, 😧

Dingen waarvan ik het bestaan niet meer wist. Als je op dit punt bent beland dan goor het maar weg en dat hebben we ook maar gedaan.

Bij ons in de flat wordt met een stortkoker gewerkt en dat is ideaal. Op iedere verdieping is een centraal punt waar je je vuilniszakje in de stortkoker kan doen. Het zakje verdwijnt in vliegende vaart naar beneden in een van de containers. Dat is weer mooi opgeruimd toch.

Ook heeft iedere bewoner een sleutel van de containerruimte want heb je een grotere vuilniszak die je kwijt moet of iets anders dan ga je dat rechtstreeks in de container gooien. Zo gebeurde het gisteren dus ook. Er verdween heel wat in. 

Ik let wel op dat ik niet alle containers vol gooi. Er zijn meerderen die iets kwijt willen.

Twee keer per week worden de 3 containers leeg gemaakt door de vuilniswagen.

Morgenvroeg wordt hij weer leeg gemaakt dus als er vanavond nog plaats vrij is dan gooi ik er nog een paar vuilniszakken in.

Ik heb de opruimwoede weer helemaal in me maar dat komt ook omdat er voor 2024 verhuisplannen zijn.

We blijven in Maastricht wonen en gaan maar een klein eindje opschuiven. Het is hier gewoon ideaal wonen en vooral als we strakjes ouder zijn en niet meer zo goed vooruit kunnen. 

Opruimen is dus zeker geen luxe in ons geval.

Texels lam

Wat een prachtig weer hebben we toch. Genieten mensen!!!!!!!!

Volgende week gaat het kouder worden en ik moet hoognodig nieuwe dekbedden. Onze vorige zijn wel erg dun geworden en voor de koude periode zijn ze niet meer goed.

We hebben ze al heeeeel lang. Ooit waren we in Oostenrijk op vakantie. Of we al getrouwd waren weet ik eigenlijk niet maar we droomden van die prachtige dikke donzen "Vrouw Holle dekbedden" zoo noemde ik ze altijd. In hotels sliep ik altijd heerlijk onder die dekbedden dus die moesten we hebben.

In Oostenrijk werden dus donzen dekbedden gekocht en toen we weer thuis waren genoot ik als ik ze net weer opgeschud had en op bed zag liggen. Ze sliepen ook heerlijk.

Maar de laatste jaren voldeden ze niet meer. Ooit kochten we nieuwe bij Ikea. Ze zijn heerlijk warm maar owee als je je beweegt onder dat dekbed. Ik hoor altijd dat dekbed ritselen. Stom maar irritant en zo verhuisden deze naar de camper. Daar "hoor" ik ze ook wel maar ik ben er daar aan gewend geraakt en ik wil ook niet steeds dekbedden moeten wisselen van thuis naar de camper dus vandaag naar de winkel en lekkere dekbedden gekocht van Texels lam. Deze keer heb ik gekozen voor de 4 seizoenen dekbedden.

Vandaag heb ik nog van alles te doen maar morgen ga ik het dekbed voor het najaar opleggen. Ben benieuwd.

Thuis

We zijn weer thuis. 

Puck was er wel weer aan toe 😀 Ze heeft gedacht dat ze het stuur even kon overnemen.

De post is al gedeeltelijk bijgewerkt. We moesten er weer even inkomen 😁 Frits zette een kopje met de Nespresso zonder kopje er onder te zetten en ik was het oplaadsnoertje kwijt van mijn magische muis. Gelukkig heb ik het weer gevonden. Het snoertje had ik gewoon goed opgeruimd.

Daarna was ik de kleren van Frits kwijt en de zak met vuile was.

Die liggen dus nog in de camper op het toilet. Stom, stom, stom!!!!! Alle kastje nagekeken maar niet op het toilet gekeken. Waarom stond dat dan op het toilet???????? Nou, dan schuift het niet bij de bochten.

Er was dus wel degelijk over nagedacht.

Ach ja, morgen maar weer die kant op rijden. Het is niet zo ver.

Ik heb weer mijn eigen laptop en kan weer reageren als mezelf en niet meer anoniem. Daar moet ik maar eens verder naar zoeken hoe ik dat ga oplossen want dat moet toch mogelijk zijn.

Handige app

 Het goede nieuws hebben we dan ook samen gevierd met een gezellig etentje.

 

We zochten een gezellig terrasje uit en zochten iets lekkers uit. Puck kreeg een bak water en een hondenstokje om op te knabbelen. Lief he?

Na Doetinchem hebben we een tochtje gemaakt door dit stukje Nederland en uiteindelijk zijn we in Neer aangekomen op CP Otje. Een gezellig plekje waar zelfs de zon weer volop scheen.

We blijven hier 2 dagen en morgen keren we weer huiswaarts waar al weer de nodige post moet liggen te wachten.

Dat is wel handig dat je kunt zien welke post er thuis bij je in de brievenbus ligt via de app van post.nl. Op een oude telefoon heb ik het account van mijn moeders adres staan en zo kan ik ook zien wat daar in de brievenbus ligt. Reuze handig toch en de app is ook fijn als ik een postzegel nodig heb. Ik kan hem zo bestellen en de code als postzegels gebruiken.

Gezellig

Wat hebben wij geslapen fffffff. Alles is weer bijgeslapen en we voelen ons weer fit. We maken weer volop plannen voor de toekomst. 

Nu maakten we eerder ook plannen hoor want daar blijven we mee doorgaan maar nu zit er meer energie achter. Er zijn al afspraken gemaakt voor de volgende week. We gaan er weer tegen aan.

Gisterenavond hebben we nog een mooie wandeling gemaakt door Doetinchem. Wat een gezellige plaats is dit.

 

We zijn hier al vaker geweest maar een avondwandeling hadden we nog niet gemaakt. En voor dege die hier wil winkelen ………. Er zijn hier winkels zat.